"Thuis" of "thuis"
De spelling van “Zuhause” of “thuis” zorgt vaak voor verwarring en onzekerheid. Maar welke spelling is correct?
De juiste spelling(en) van thuis
In principe zijn zowel de spelling ‘thuis’ als ‘thuis’ correct en correct. Daarnaast is de uitdrukking ‘thuis’ volgens de Duden ook toegestaan. Afhankelijk van het gebruik van de woordsoort wordt de uitdrukking echter in hoofdletters of kleine letters geschreven, afzonderlijk of samen.
Thuis als zelfstandig naamwoord
Als het woord thuis het huis, huis of appartement betekent, wordt het altijd met een hoofdletter geschreven als zelfstandig naamwoord en samen geschreven.
Voorbeelden:
Hoeveel woorden heb je verkeerd bij elkaar geschreven? Of... hoeveel?
- Mijn huis is belangrijk voor mij.
- Hij kijkt uit naar een nieuw huis.
- Ze heeft haar huis heel mooi ontworpen.
Met een simpele check kunt u in één zin bepalen of een woning geschikt is. In het geval dat u thuis kunt vervangen door het woord 'thuis', is de spelling 'thuis' onjuist. In dit geval heeft u “thuis” of “thuis” nodig.
Thuis als bijwoord
Als de uitdrukking echter als bijwoord wordt gebruikt, dat wil zeggen als een indirect woord, is de spelling altijd in kleine letters. Je kunt een bijwoord altijd herkennen door vragen te stellen als wanneer?, waar vandaan?, hoe?, waar? of waarheen? kan bieden. De uitdrukking kan samen of afzonderlijk worden geschreven. Het volgende mag dus: thuis, of thuis.
Voorbeelden:
- Hij blijft vandaag thuis.
- Hij kwam net van huis.
- Ik haal thuis wel iets op.
In deze gevallen adviseert de Duden de spelling ‘thuis’. Dit is de oudere spelling. Tot 2004 was “zuhause” nog steeds onjuist in het Duitse gebruik. In Zwitserland en Oostenrijk werd het echter al lange tijd gebruikt.
Alternatieve uitdrukkingen
Volgens Duden kan de uitdrukking ook gebruikt worden zonder de uitgang “e”. Thuis als zelfstandig naamwoord en thuis, of huisvesten als bijwoord zijn ook correcte spellingen.
Voorbeelden:
- Ik voel mij hier thuis.
- Mijn huis is mijn toevluchtsoord.
‘Thuis’, ‘thuis’ of ‘thuis’ zijn allemaal correcte uitdrukkingen. Wanneer de uitdrukking echter als zelfstandig naamwoord wordt gebruikt, wordt deze altijd met een hoofdletter geschreven en samen geschreven. Als bijvoeglijk naamwoord wordt het echter in kleine letters geschreven en kan het afzonderlijk of samen worden gebruikt.
