Midden in de nacht

Een analyse van het lied "In the Middle of the Night" is gebaseerd op verschillende aspecten die uiteindelijk met elkaar in verband kunnen worden gebracht: vorm, melodie, tekst en woord-toonverhouding.

Vorm van het lied

• "In het midden van de nacht" is gestructureerd als een tweedelig nummer, elk bestaande uit een refrein en coupletten. Het refrein bestaat uit twee perioden van acht maten, het couplet is ook acht maten lang.
• De toonsoort van het lied is G majeur. Een harmonische analyse laat zien dat het refrein het traditionele patroon van voor- en achteruitgangen volgt. De melodie begint met de grondtoon in G majeur, eindigt na de eerste acht maten - in het midden van het refrein - op de dominante D majeur en wordt uiteindelijk weer de grondtoon G majeur na nog eens acht maten teruggekeerd. De strofe heeft een vergelijkbare structuur, het begint ook in G majeur en eindigt in D majeur. Dit halve einde is bedoeld voor zover elk couplet wordt gevolgd door een nieuw refrein, zodat het lied altijd eindigt met de tonica.
  instagram viewer
• Kenmerkend is de plagale afsluiting aan het einde van het nummer, die van de subdominante C majeur naar de tonica G majeur leidt. Deze harmonische zin is bijzonder geschikt voor een hymne, vooral omdat hij bij veel gelovigen zeker bekend is van de verplichte "Amen"-zin.

Tekst - metaforen van nacht en licht

• Het lied bestaat uit drie korte strofen, waarvan het refrein zowel een inleiding als een bevestiging is van de voorgaande woorden. De woorden van het refrein bestaan ​​voornamelijk uit metaforen. Het "midden van de nacht" staat symbool voor de grootst mogelijke duisternis, die op zijn beurt associaties van angst, hopeloosheid en verdriet kan oproepen. Het "begin van een nieuwe dag", dat midden in de nacht ligt, staat voor een nieuw begin, voor troost, hoop, warmte en licht.


Zelf popsongs schrijven - zo werkt het

Je houdt van popsongs en zou er zelf graag een paar willen schrijven, maar je weet niet waar...

• Inhoudelijk zijn de strofen opgebouwd als een verhoging. In de eerste strofe staat "Ik wil licht zien", in de tweede al "Ik wil licht zijn". Licht zien betekent hoop en moed putten, licht zijn betekent het doorgeven aan anderen, wat een nog sterker beeld is. Ten slotte zegt de derde strofe: "Laten we licht zien!" en vraagt ​​op deze manier om gemeenschap en gemeenschappelijk vertrouwen in God, dat de eeuwige nacht kan doorbreken.
• Een tweede toename van de strofen, die allemaal volgens hetzelfde zinspatroon zijn opgebouwd, resulteert in de woorden die spreken van het verlangen naar actie. De eerste strofe zegt "de juiste wegen vinden in eenzaamheid", in de tweede reeds "de juiste woorden vinden die liefde ontwaakt". Het woord "liefde" roept veel sterkere en positievere associaties op dan het woord "eenzaamheid". Dit idee wordt bevestigd in de derde strofe, waarin staat "om onze wegen te gaan waar geen" Ramp dreigt", want hier wordt de focus weer gelegd op de gemeenschap, die zo belangrijk is voor het geloof is.

In het midden van de gemeenschap - melodie en woord-toon relatie

• Het ritme van het lied is grotendeels gebaseerd op het normale spreekritme. Dit zijn voornamelijk kwart- en achtste noten, zodat de melodie makkelijk te zingen is en goed in het gehoor ligt.
• Het feit dat de melodie de tekst deels probeert te illustreren valt b.v. B. op de tweede regel. Met de woorden "in hun donkere aarde", meer bepaald met het woord "donker", staat de melodie op hun Het had zijn laagste punt bereikt, terwijl direct daarna met de woorden "hope blossoms" haar topnoot bereikt.
• In de eerste strofe is er een langere pauze na het woord "eenzaamheid", die de stroom van de melodie onderbreekt, alsof ze de eenzaamheid en leegte visueel en akoestisch wil vertalen.

Al deze observaties helpen dit lied zo geschikt te maken voor aanbidding - een predikant zou het bijvoorbeeld kunnen gebruiken. B. als onderdeel van zijn preek - en vanwege de pakkende en beknopte melodie, zingen vooral jongere mensen het graag.