„Lyrisches Intermezzo” Heinricha Heine
„Lyrische Intermezzo” to jedno z najbardziej znanych dzieł Heinricha Heinego. Oprócz prologu o samotnym rycerzu zawiera 66 wierszy, które oferują dobre podejście analityczne.
To jest liryczne interludium
Większość ludzi wie, co oznacza „liryczny”, ale słowo „intermezzo” sprawia wielu trudności. W rzeczywistości jest to przerywnik bardziej znany z dziedziny muzycznej. W przypadku bardzo poważnych oper pojawia się na przykład intermezzo, które ma nieco rozluźnić nastrój. Liryczne interludium Heinricha Heinego właściwie służyło rozluźnieniu, ponieważ pojawiło się po raz pierwszy w książce zawierającej dwie tragedie. W ten sposób dwie tragedie zostały podzielone. Ale o czym jest 66 wierszy? Podejście analityczne daje przegląd.
Analiza pracy Heinricha Heinego
- „Liryczne Intermezzo” rozpoczyna się prologiem. Opowiada o rycerzu, który zawsze wygląda dziwnie publicznie i jest za to wyśmiewany. Kiedy jego ukochana odwiedza go, rozkwita, ale wtedy wydaje się, że tylko ją sobie wyobraził.
- Ten prolog daje dobry przegląd następujących wierszy: Często chodzi o miłość, ale także o pogardę, wyśmiewanie i nędzę.
- Emocje zmieniają się tutaj tak często, że trudno nadążyć. Tak więc następuje "Nie kochasz mnie" - "Och, nie przeklinaj i po prostu całuj".
- Ciekawe, że każdy wiersz można zobaczyć na własne oczy, a także obejrzeć całą pracę. Analiza poszczególnych wierszy jest zwykle łatwa, ponieważ Heine nie pisze specjalnie zaszyfrowanych. Przeważnie dotyczy w/w tematów, zwykle wiersz kończy się puentą.
- Jeśli przyjrzeć się całej pracy, można zauważyć, że wygląda jak długopis młodego mężczyzny, który spada z jednej emocji na drugą. Nadaje to dziełu wiele żywotności, a jednocześnie przegląd emocjonalnego świata Heinego.
- Ciekawy jest również koniec całej sprawy: w ostatnich wersach „Die alten, böse Lieder” liryczne ego określa jego miłość i jego ból w trumnie i zatopić go - tu najpóźniej następuje chaotyczna, emocjonalna podróż przeszłość.
Sonety są często używane w szkołach i na uniwersytetach jako przykłady poezji ...
Konkluzja: liryczne Intermezzo Heinricha Heinego to pasjonujące dzieło pełne analitycznych możliwości.
