Technische termen voor Duitse lessen

Zelfstandige naamwoorden worden altijd met een hoofdletter geschreven

de taalDuitse bestaat uit woordsoorten. Een woordsoort is het zelfstandig naamwoord, dat ook wel naamwoord, zelfstandig naamwoord, zelfstandig naamwoord, dingswoord, zelfstandig naamwoord of zelfstandig naamwoord wordt genoemd. Onder dit Technische termen vallen alle zichtbare en onzichtbare dingen, levende wezens, namen, aanduidingen en alle woorden die eindigen op "ung". De volgende woorden zijn bijvoorbeeld: technische termen, Duits, gedachten, gevoelens, muur, trap, hout, deur, hond, kat, kind, bedrijf Meier, Thomas, Petra, directie en evenement.

Duitse termen voor zelfstandige naamwoorden

De zelfstandige naamwoorden worden meestal voorafgegaan door een lidwoord (der, die, das). Dit kan bijvoorbeeld worden gebruikt om het geslacht van een levend wezen te identificeren. De kat duidt een vrouwtje aan. De kater betekent een mannetje. Het artikel "dat" duidt op iets dat noch vrouwelijk noch mannelijk is. Bijvoorbeeld het Duitse boek, het huis, het land of het computerspel.

Opmerking: een lidwoord (der, die, das) wordt altijd in kleine letters geschreven, tenzij het aan het begin van een zin staat.

Het naamvalsysteem omvat nominatief, genitief, datief, accusatief 

Een speciaal kenmerk van het zelfstandig naamwoord is dat het kan worden gewijzigd (verworpen). Als iets in het enkelvoud staat, dan staat het zelfstandig naamwoord in het enkelvoud. Als iets in het meervoud staat, dan staat het zelfstandig naamwoord in het meervoud. Voorbeeld: Het boek (enkelvoud) verandert in het woord boeken (meervoud).

Er is ook het naamvalsysteem, waardoor woorden worden veranderd (verbogen). De vier naamvallen zijn: nominatief (Werfall), genitief (Wesfall), datief (Wemfall) en accusatief (Wenfall). Door middel van controlevragen kunnen de respectievelijke wijzigingsvormen (case system) worden gedefinieerd. Enkele voorbeelden verduidelijken de Duitse technische termen van het koffersysteem:

Nominatief: Otto heeft het boek (vraag: “Wie heeft het boek?”).
Genitief: Dit is het boek van Otto (vraag: "Van wie is dit boek?").
Datief: Otto is eigenaar van het boek (vraag: "Wie is eigenaar van het boek?").
Accusatief: Otto houdt van de bestseller (vraag: "Wie of wat vindt Otto leuk?")

De Duitse taal heeft zes tijden

Een werkwoord is ook bekend als een werkwoord, een actiewoord of een Tuwort. Aan de naam kun je al zien dat dit woordsoort activiteiten beschrijft. Daarnaast kun je zien wanneer deze activiteit is uitgevoerd. Otto (zelfstandig naamwoord) las (werkwoord) het (artikel) Duitse boek (zelfstandig naamwoord). Het werkwoord maakt duidelijk dat Otto het Duitse boek al heeft gelezen. in het duits Grammatica er zijn technische termen voor de zes tijden die kunnen worden gebruikt om een ​​globaal idee te geven van wanneer de handeling is uitgevoerd.

Tegenwoordige tijd: Otto leest.
Verleden tijd (verleden, voltooide actie): Otto las.
Perfect (perfect cadeau): Otto heeft gelezen.
Past perfect (perfect verleden, pre-verleden): Otto had gelezen.
Toekomstige tijd I (toekomst): Otto gaat voorlezen.
Future II (perfecte toekomst): Otto zal gelezen hebben.

Het bijvoeglijk naamwoord geeft aan wat wordt toegevoegd

Bijvoeglijke naamwoorden zijn bijvoeglijke naamwoorden die dingen en levende wezens (zelfstandige naamwoorden) in meer detail beschrijven. Het legt onder andere uit hoe iets zit. Otto las het Duitse boek. Of het Duitse boek dik of dun was, wordt verklaard door het bijvoeglijk naamwoord. Otto (zelfstandig naamwoord) lees (werkwoord) das (artikel) dik (bijvoeglijk naamwoord) Duits boek (zelfstandig naamwoord).

Grammatica en technische termen van de taal in het algemeen

Dit is slechts een klein overzicht, omdat de regels van de Duitse taal onderhevig zijn aan complexe grammaticale structuren.
Gedetailleerde informatie over zinsbouw, tijden, verbuiging, voornaamwoorden, voorzetsels en dergelijke is te vinden in elk Duits grammaticaboek.