Gustav Freytag en zijn techniek van drama

Algemene informatie van Gustav Freytag over drama

• Fundamenteel voor de structuur van het drama bij Gustav Freytag zijn de zielsbewegingen van de personages van waaruit ze handelen. Het proces van de innerlijke ziel en de uiterlijke handeling bepalen elkaar en vormen het dramatische. Ze zijn wederkerig in zoverre de innerlijke strijd van een personage leidt tot de daad en vice versa, de daad en de gevolgen ervan Het volgende werkt op hun geest: "De stroom en stroom van wilskracht, het worden van een actie en zijn reflexen op de Ziel".
instagram viewer
• De dramatische middelen om deze onderlinge relatie tussen binnen en buiten weer te geven zijn spraak, toon en gebaar, evenals beweging en actie. Het dramatische effect hangt ervan af.
• Verder eist de romanschrijver de eenheid van plaats, tijd en voorkomen op door middel van motivatie, dat is de samenhang van de plot. Het volgen van een handeling moet logisch en waarschijnlijk herleidbaar zijn uit het voorgaande om de innerlijke context van het drama te verzekeren.
• Het centrum van de "Technique of Drama" is echter de piramide ontworpen door Gustav Freytag Structuur van het drama, dat is gebaseerd op de klassieke structuur van drama en de theorie van drama Aristoteles georiënteerd.

De piramidale structuur van het drama

• De basisstructuur van het drama bestaat uit een inleiding (a), climax (c) en catastrofe (e), weergegeven als een piramide. De zielsbewegingen en het worden van een handeling lopen dienovereenkomstig omhoog van (a) naar (c), hun gevolgen en effecten op de geest van de held naar beneden van (c) naar (e).


Innerlijke en uiterlijke actie onderscheiden - zo werkt het met drama

Een drama is een scenario dat zich ontwikkelt door interpersoonlijke of toevallige ...

• Tussen deze drie punten zijn er verdere markeringen voor de ontwikkeling van de personages en het creëren van spanning in de plot: dat spannend moment (a1), de toename (b), het tragische moment (c1), omkering of dalende actie (d) en het moment van de laatste spanning (d1). Het tragische moment en het moment van de laatste spanning worden echter vaak weggelaten.
• Het piramidespel met zijn vijf componenten komt dus overeen met de vijf bedrijven van het traditionele drama. In de eerste akte zijn dat de introductie en het spannende moment, in de tweede akte verdieping van de plot, in de derde akte de climax, in de vierde akte vallend plot en in de vijfde akte rampzalig. In drie of één bedrijven wordt het schema teruggebracht tot inleiding, climax en catastrofe.

Inhoud van de vijf componenten bij Gustav Freytag

• In de inleiding worden (a) mensen, plaats, tijd, leefomstandigheden en de geschiedenis van de handeling gekarakteriseerd. De actie begint pas met het spannende moment (a1) - het is als het ware de aftrap, bijvoorbeeld wanneer de held besluit te handelen of zijn tegenstander intriges smeedt. In de toename (b) krijgt deze motivatie in "stemming, passie, betrokkenheid" een hoofdscène.
• De climax (c) is het midden van het stuk en de punt van de vorige, toenemende actie. "De dichter zal alle dramatische kracht moeten gebruiken om dit middelpunt [...] levend naar voren te brengen", schrijft Gustav Freytag. Daartegenover staat het tragische moment (c1), dat vaak wordt geassocieerd met de climax.
• Het initieert de vallende handeling (d), waarin nieuwe spanning wordt opgewekt en de handeling van de held op hem terugwerkt. Het moment van de laatste spanning (d1) maakt duidelijk dat de held faalt en bereidt zo het einde voor. Het drama eindigt in catastrofe(s), dat wil zeggen de "vernietiging van de held" en "de volledige verwoesting van het leven".