"Lyrisches Intermezzo" του Χάινριχ Χάινε
Το "Lyrische Intermezzo" είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Heinrich Heine. Εκτός από έναν πρόλογο για έναν μοναχικό ιππότη, περιέχει 66 ποιήματα που προσφέρουν καλές αναλυτικές προσεγγίσεις.
Αυτό είναι ένα λυρικό ενδιάμεσο
Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν τι σημαίνει "λυρικό", αλλά η λέξη "intermezzo" προκαλεί δυσκολίες σε πολλούς. Στην πραγματικότητα, είναι ένα ενδιάμεσο που είναι πιο οικείο από το μουσικό πεδίο. Στην περίπτωση των πολύ σοβαρών όπερων, για παράδειγμα, υπάρχει το intermezzo, το οποίο υποτίθεται ότι χαλαρώνει λίγο τη διάθεση. Το λυρικό ενδιάμεσο του Χάινριχ Χάινε πραγματικά χρησίμευσε για να χαλαρώσει, επειδή εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ένα βιβλίο που περιείχε δύο τραγωδίες. Έτσι οι δύο τραγωδίες χωρίστηκαν. Τι αφορούν όμως τα 66 ποιήματα; Μια προσέγγιση ανάλυσης σας δίνει μια επισκόπηση.
Ανάλυση του έργου του Heinrich Heine
- Το "Lyrical Intermezzo" ξεκινά με έναν πρόλογο. Πρόκειται για έναν ιππότη που φαίνεται πάντα περίεργος στο κοινό και τον γελούν γι 'αυτό. Όταν η αγαπημένη του τον επισκέπτεται, ανθίζει, αλλά τότε φαίνεται σαν να την είχε φανταστεί.
- Αυτός ο πρόλογος δίνει μια καλή επισκόπηση των ακόλουθων ποιημάτων: Συχνά πρόκειται για την αγάπη, αλλά ξανά και ξανά για περιφρόνηση, χλευασμό και δυστυχία.
- Τα συναισθήματα αλλάζουν τόσο συχνά εδώ που δύσκολα μπορείς να συμβαδίσεις. Ακολουθεί λοιπόν το "Δεν με αγαπάς" - "Ω, μην βρίζεις και απλά φιλά".
- Είναι ενδιαφέρον ότι μπορείτε να δείτε κάθε ποίημα για τον εαυτό σας καθώς και να δείτε ολόκληρο το έργο. Η ανάλυση των μεμονωμένων ποιημάτων είναι συνήθως εύκολη επειδή η Χάινε δεν γράφει ιδιαίτερα κρυπτογραφημένα. Κυρίως πρόκειται για τα προαναφερθέντα θέματα, συνήθως το ποίημα τελειώνει με μια γραμμή γροθιάς.
- Αν κοιτάξετε ολόκληρο το έργο, είναι αξιοσημείωτο ότι μοιάζει με το στυλό ενός νεαρού που πέφτει από το ένα συναίσθημα στο άλλο. Αυτό δίνει στο έργο μεγάλη ζωντάνια και ταυτόχρονα μια επισκόπηση του συναισθηματικού κόσμου του Heine.
- Το τέλος του όλου πράγματος είναι επίσης ενδιαφέρον: Στις τελευταίες γραμμές του "Die alten, böse Lieder" το λυρικό εγώ καταθέτει η αγάπη του και ο πόνος του σε ένα φέρετρο και βυθίστε τον - εδώ το αργότερο το χαοτικό συναισθηματικό ταξίδι είναι τότε το παρελθόν.
Τα σονέτα χρησιμοποιούνται συχνά στο σχολείο αλλά και στο πανεπιστήμιο ως παράδειγμα ποίησης ...
Συμπέρασμα: Το λυρικό Intermezzo του Heinrich Heine είναι ένα συναρπαστικό έργο γεμάτο αναλυτικές δυνατότητες.
