Μέδουσες και το φαγητό τους
Οι μέδουσες είναι ζελατινώδη θαλάσσια πλάσματα που μπορούν να βρεθούν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου. Σήμερα περισσότερα από 1000 είδη διαφόρων μεγεθών, σχημάτων και χρωμάτων ζουν στους ωκεανούς του κόσμου. Ανάλογα με το μέγεθος και τον τύπο τους, μικρά φύκια, ψάρια, ζωοπλαγκτόν, πρωτόζωα, αυγά ψαριών και προνύμφες βρίσκονται στο μενού των κνιδιαρίων ως τροφή.
Οι μέδουσες είναι ένα συναρπαστικό είδος του οποίου το σώμα είναι 95 έως 98 τοις εκατό νερό. Μια μέδουσα δεν έχει εγκέφαλο, κεφάλι, καρδιά και πεπτικό σύστημα. Δεδομένου ότι μπορούν να κινηθούν μόνο οριζόντια, εξαρτώνται από τις παλίρροιες, τον άνεμο και τα ωκεάνια ρεύματα για να βρουν τροφή. Ωστόσο, το υποτυπώδες νευρικό τους σύστημα τους επιτρέπει να αντιδρούν ευαίσθητα στο φως, τη μυρωδιά, την πίεση και άλλα εξωτερικά ερεθίσματα, έτσι ώστε να πιάσουν άφθονο θήραμα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Οι μέδουσες ομπρέλας και οι μέδουσες είναι σαρκοφάγα
- Η Βόρεια Θάλασσα και η Βαλτική Θάλασσα φιλοξενούν κυρίως μέδουσες φεγγαριού (Aurelia aurita). Το όνομα ανάγεται σε τέσσερις δακτυλίους που φαίνονται στη μέση της οθόνης. Αισθητήρια κύτταρα μπορούν να βρεθούν στα πλοκάμια αυτών των μεδουσών ομπρέλας, τα οποία επιτρέπουν σε αυτούς τους κνιδαριώτες να αντιληφθούν το φως και την πιθανή τροφή. Στο Γερμανία η μητρική Aurelia aurita τρέφεται κυρίως με μικρά καβούρια, πλαγκτόν και ψύλλους νερού.
- Τα είδη της κατηγορίας "μέδουσες κιβωτίων" δεν χαρακτηρίζονται μόνο από το σχήμα που μοιάζει με κύβο, είναι επίσης δομημένα πολύ πιο περίπλοκα από τις μέδουσες ομπρέλας. Η κατηγορία αυστραλιανών κουτιών μεδουσών περιλαμβάνει τη φοβερή σφήκα της θάλασσας (Chiropsalmus quadrigatus), της οποίας το δηλητήριο τσουκνίδας είναι θανατηφόρο για τον άνθρωπο. Τα πλοκάμια τους, στα οποία μπορεί να υπάρχουν περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια κελιά τσουκνίδας, φτάνουν σε μήκος έως και τρία μέτρα. Δεδομένου ότι αυτό το κουτί μέδουσες δεν είναι κυνηγός, ωφελείται από τα μακριά πλοκάμια. Η τροφή της μέδουσας κουτιού αποτελείται κυρίως από καρκινοειδή και μικρά ψάρια, τα οποία λίγο πολύ τυχαία μπαίνουν ανάμεσα στα πλοκάμια.
Η τροφή της μέδουσας αλιεύεται μέσω κυττάρων τσουκνίδας και πλοκάμια
Κάποιες μέδουσες κυνηγούν ενεργά το θήραμά τους, άλλες είναι παθητικές και περιμένουν να τους έρθει το φαγητό. Τα πλοκάμια χρησιμοποιούνται και στις δύο περιπτώσεις.
- Αυτά προσβάλλονται από εκατομμύρια κύτταρα τσουκνίδας. Τα κύτταρα της τσουκνίδας είναι μικροσκοπικές, δηλητηριώδεις κάψουλες. Κάθε κύτταρο τσουκνίδας είναι εξοπλισμένο με μια εξαιρετικά ευαίσθητη βλεφαρίδα που λειτουργεί σαν ανιχνευτής. Με το παραμικρό άγγιγμα, ένα καμάκι βγαίνει από την κάψουλα, σκάβει την επιφάνεια του θηράματος και απελευθερώνει το δηλητήριο. Το δηλητήριο της μέδουσας εισέρχεται αμέσως στην κυκλοφορία του αίματος, παραλύοντας ή σκοτώνοντας το θύμα.
- Εάν το φαγητό κρέμεται στα κολλώδη πλοκάμια, η μέδουσα σπρώχνει το φαγητό με τα χέρια του στόματος στο στόμα του, το οποίο βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα. Πίσω από το στόμα, στη μέση της ομπρέλας μέδουσας, υπάρχει μια τσέπη στην οποία παράγονται γαστρικοί χυμοί. Εδώ γίνεται η επεξεργασία των τροφίμων. Η τροφή που η μέδουσα δεν μπορεί να αφομοιώσει μεταφέρεται πίσω έξω από το άνοιγμα του στόματος.
Σχεδόν όλοι έχουν δει μέδουσες στις διακοπές, αλλά πολλά για τα ζώα ...
Ζωοπλαγκτόν, η τροφή των πολύποδων
Οι πολύποδες παράγουν μέδουσα που μετατρέπονται σε μέδουσες. Εάν τα θηλυκά γεννητικά κύτταρα της μέδουσας έχουν γονιμοποιηθεί, εμφανίζονται προνύμφες, οι οποίες επιπλέουν στο νερό και τελικά κρέμονται σε έναν βράχο.
- Οι πολύποδες αναπτύσσονται από τις προνύμφες. Πρόκειται για μικροσκοπικούς οργανισμούς μεγέθους δύο έως τριών χιλιοστών. Οπτικά, ο πολύποδας θα μπορούσε να παρομοιαστεί με ένα σωλήνα με κεντρικό στόμιο που ανοίγει στη μέση. Το άνω άκρο περιβάλλεται από πολλά μικρά πλοκάμια που μοιάζουν με μακριές βλεφαρίδες.
- Οι πολύποδες χρησιμοποιούν τα πλοκάμια τους για να πιάσουν το ζωοπλαγκτόν, το οποίο χρησιμοποιούν ως τροφή. Μετά από λίγο, το πάνω μισό του σώματος του πολύποδα χωρίζεται σε πολλά τμήματα σε σχήμα δακτυλίου που τελικά ξεφλουδίζονται. Αυτά τα δαχτυλίδια είναι νέα medusas. Συνεχίζουν τη ζωή των μεδουσών ως γενετικά πανομοιότυποι κλώνοι και τρώνε μικρά καρκινοειδή, πλαγκτόν, ψύλλους νερού και ψάρια.
Οι περισσότερες μέδουσες είναι σαρκοφάγα. Μόνο μερικά είδη, όπως η μέδουσα, τρέφονται κυρίως με φυτά. Αλλά ακόμη και από τα σαρκοφάγα δεν υπάρχει κίνδυνος για τους ανθρώπους να καταλήξουν ως τροφή μέδουσας.
