Cadans in D majeur

Wat je nodig hebt:

• toetsenbord

Eerste stap - de D majeur toonladder

1. Om de hoofddrieklanken die bij de cadans horen te kunnen bepalen, is het eerst belangrijk om de toonladder van de bijbehorende toonsoort te visualiseren. Voor een D majeur toonladder heb je de grondtonen D E F G A H C D nodig.
2. U kunt de juiste voortekens krijgen als u de juiste volgorde van halve tonen en hele tonen in overweging neemt. In een majeur toonladder zijn er twee halve toonstappen, namelijk tussen de terts en de 4e Toon, en tussen de 7e en de 8. Volume. Aangezien in de bovenstaande schaal echter tussen de 3e (E) en 4. Toon (F) is een stap van een halve toon, je hoeft alleen Fis te schrijven in plaats van F, want nu past het weer.
   instagram viewer
3. Doe hetzelfde tussen de 7e (C) en de 8. Toon (D). Er is momenteel een hele stap hier, maar aangezien het een halve toon zou moeten zijn, maak je de C naar de C scherp. De D majeur toonladder heet nu: D E F scherp G A H C scherp D. Het bestaat voornamelijk uit hele toonstappen, alleen tussen de 3e en 4e, evenals tussen de 7e en 8. Toon is de vereiste stap van een halve toon.

Tweede stap - triaden bouwen

1. Met behulp van de voltooide toonladder kun je nu een drieklank vormen over elk van de tonen. U kunt deze verkrijgen door de 1e, 3e en 5. Leg de noten van de D majeur toonladder op elkaar. Het is belangrijk om op de hierboven genoemde tekens te letten. De drieklank boven D heet niet D F A, maar D Fis A, omdat de noot F niet bestaat in D majeur.
2. Zo krijg je de volgende 8 drieklanken die je stapsgewijs gaat nummeren. De drieklank op de 1e Niveau is D majeur (DF scherpe A), op de 2. Niveau is E mineur (E G H), op de 3. Niveau Fis mineur (Fis A C scherp), op de 4e Niveau G majeur (G H D), op de 5e Niveau A majeur (A C # E), op de 6e Niveau B mineur (B D F scherp), op de 7e Niveau een verminderde drieklank (C scherpe E G) en tenslotte op de 8e Niveau opnieuw in D majeur (DF scherpe A).


Vorm cadans - zo werkt het

In muziek zijn cadensen bepaalde reeksen noten die een nauwkeurig schema volgen ...

3. De volgorde van de resulterende majeur- en mineurakkoorden en het verminderde akkoord blijft hetzelfde voor elke majeurtoonladder, ongeacht de toonsoort. De 1e, 4e en 5. Niveau zijn majeurakkoorden, de 2e, 3e en 6. Graad zijn mineurakkoorden, en de 7e Niveau is een verminderde drieklank. U kunt hetzelfde schema dus steeds opnieuw gebruiken om andere majeur-toonladders te maken.

Derde stap - de hoofddrieklanken vormen de cadans

1. Zoals de naam van de toonsoort al doet vermoeden, zijn de belangrijkste drieklanken in een majeurtoonsoort de akkoorden op de 1e, 4e. en 5. Graad, want dit zijn ook majeurakkoorden. De kleine drieklanken, aan de andere kant, zijn de mineur toonsoorten op de 2e, 3e. en 6. Stap. Dus voor de cadans heb je de drieklanken in D groot in D groot (1. Graad), G majeur (4e leerjaar) niveau) en A major (5e leerjaar) Stap).
2. In de cadens worden deze hoofddrieklanken ook wel de tonica genoemd (1. niveau), subdominant (4. niveau) en dominant (5e Stap). Elk van deze drieklanken heeft een specifieke muzikale functie, daarom spreken we ook van functionele harmonie. De tonica heeft de taak om de toonsoort van het stuk te bepalen en te bevestigen, daarom komt het meestal aan het begin en aan het einde voor. De subdominant en de dominant creëren een bepaalde spanning, waarbij de subdominant slechts een lichte spanning aangeeft, die door de dominant wordt vergroot. In de regel staat het, de dominant, niet voor zichzelf, maar lost het weer op in de tonica, volgens het principe van spanning - ontspanning. Hierdoor ontstaat een zogenaamde harmonische gradiënt.
3. De exacte volgorde van de drieklanken in de cadans is dus: tonica - subdominant - dominant - tonica. Als je zo'n cadens op de piano speelt, heb je twee opties. Je zou alle akkoorden in hun basispositie kunnen spelen, d.w.z. de 1e, 3e en 5. Klei op elkaar gestapeld. Dit heeft echter als nadeel dat er een grote sprong zit tussen de tonica en de subdominant, evenals tussen de dominant en de tonica, en dan klinkt het niet zo mooi. Grote sprongen kunnen worden vermeden door de basispositie alleen voor de tonica te gebruiken, maar de tweede voor de subdominant. Inversie en voor de dominant de 1. Omkering. Op deze manier stapelt u de akkoorden van de D majeur-cadans als volgt: tonica (DF scherp A), subdominant (D G H), dominant (C scherp E A), tonica (D F scherp A).
4. Als je jezelf met je linkerhand wilt begeleiden tijdens het spelen van een cadens, gebruik dan de respectieve basnoten van de akkoorden, in dit geval D G A D. De cadans is vooral handig wanneer u een melodie van een liedje speelt met uw rechterhand, omdat je nu je linkerhand kunt gebruiken om de bijpassende hoofddrieklanken van de cadans als begeleiding te spelen spelen. Probeer het maar eens op het gehoor, in de meeste gevallen weet je meteen welk akkoord het juiste is, al zijn er soms twee mogelijkheden.