Zijn lila bloemen giftig?

De onzekerheid van veel tuinliefhebbers komt vaak voort uit het feit dat er verschillende tuinheesters zijn die niet verwant zijn in hun systeem, maar in de volksmond als lila zijn aangewezen.

Buddleia en alpenlavendel zijn giftig

Een "nep" sering is de buddleia, ook wel vlindersering genoemd (botanisch: Buddleja davidii), omdat deze struiken veel vlinders naar de moestuin lokken.

De Buddleja is een helmkruid. Het is wijdverbreid in China. Het hout voelt zich vooral thuis in tropische en subtropische gebieden. Als sierheester is zomersering ook erg populair in Europa - er zijn talloze variëteiten en variëteiten.

Alle delen van de buddleia-plant zijn giftig, vooral de bladeren en zaden. Ze veroorzaken misselijkheid en braken. Het gif van de plant is echter niet levensbedreigend. Houtskoolpoeder wordt aanbevolen als eerstehulpmaatregel.

De gestreepte daphne, ook wel alpenlavendel genoemd, is echt gevaarlijk. Het bereikt een grootte van 50 tot 100 centimeter. In Duitsland komt deze plant vooral voor in het zuiden van Beieren.

Daphne bloeit van februari tot april. De bloemen verschijnen voordat de bladeren schieten. Ze verspreiden een sterke lila-achtige geur. In tegenstelling tot de gewone sering behoort de plant tot de kaasjeskruidfamilie.

Door het aanwezige daphnetoxin zijn alle delen van de struik zeer giftig. Zelfs door huidcontact veroorzaakt het gif ontstekingen en blaren op de huid. De schade kan zo ernstig zijn dat het weefsel afsterft (necrose).

De hoogste concentratie gif zit in de rode BES. Slechts tien bessen kunnen dodelijk zijn voor kinderen. De maag, het centrale zenuwstelsel, de darmen en de nieren zijn beschadigd. Symptomen van vergiftiging zijn diarree en braken, hoofdpijn en symptomen van verlamming.

Eerstehulpmaatregel bij vergiftiging: Betrokkene laten braken. De maag moet zo snel mogelijk worden geleegd. Bel de ambulance of breng het slachtoffer naar het ziekenhuis. De daphne is ook gevaarlijk voor huisdieren.

Zwarte vlier - in de volksmond lila genoemd

Vooral in Noord-Duitsland, de zwarte ouderling ook wel lila genoemd. Het behoort tot de muskuskruidenfamilie en wordt elf meter hoog. Van mei tot juni draagt ​​hij platte pluimen met veel individuele bloemen die wit tot geelachtig van kleur zijn. Ze verspreiden een onderscheidende, onmiskenbare geur.

De zwarte bessen rijpen van augustus tot september. Ze bevatten veel vitamine C en kalium. Gekookt of gefermenteerd zijn vlierbessen eetbaar en erg gezond. Vlierbessensap en vlierbessen worden voor veel doeleinden als remedie gebruikt.

Maar wees voorzichtig: zowel de bladeren en bast als de onrijpe bessen en zaden bevatten de stof sambunigrin. De consumptie van deze delen van de plant kan leiden tot misselijkheid, maagkrampen, diarree of braken.

Syringa - de gewone sering

De gewone sering maakt deel uit van de botanische olijffamilie. Hij wordt tot zes meter hoog en verblijdt de tuinman in april en mei met heerlijk geurende bloemenpluimen. Van de populaire sierheester worden zo'n 20 soorten gekweekt in de bloemkleuren blauw, paars, wit en roze.

In september rijpen houtachtige capsules - de vruchten van de sering. De gewone sering is slechts licht giftig. Je zou grote hoeveelheden van de bladeren, bloemen en takken moeten consumeren om symptomen van vergiftiging te laten optreden.

Syringa wordt gebruikt als geneeskrachtig kruid tegen koorts en indigestie. De lila bloesems hebben een lichtzoete smaak en zijn niet giftig. Van de bloemen kun je een lekkere siroop maken.

Lila bloemen - een recept voor siroop

Je hebt 3 liter water nodig, 2 kg suiker, 15 seringenbloemschermen van de gewone sering, 3 onbehandelde citroenen in schijfjes en eventueel wat citroenzuur. In de eerste stap kook je het water met de suiker. Pluk de lila bloemen van de bloemschermen. Doe alles in een grote kom.

Zet het mengsel op een koele plaats. Giet het mengsel na vijf dagen door een fijne zeef en giet de siroop in schone flessen. Het citroenzuur maakt de siroop duurzaam. Als je de siroop snel gebruikt is dat niet nodig.