Max von der Grün: maskers
Het korte verhaal "Maskers" van Max von der Grün beschrijft een bijna clichématige situatie. Maar het maakt de lezer ook enthousiast, wat te wijten is aan het feit dat je het einde al aan het begin kunt raden.
Maskers - inhoud van het korte verhaal
- Bij toeval ontmoeten Renate en Erich elkaar op het treinstation van Keulen. De twee waren een paar 15 jaar geleden en hebben elkaar sindsdien niet meer gezien. Renate had Erich in een ruzie achtergelaten. Ze beschuldigde hem ervan geen goede baan te hebben en haar niets te kunnen bieden.
- Maar nu is de woede van weleer weg. Hoewel Renate eigenlijk wil reizen, gaan beiden samen iets drinken. Ze praten over hun huidige leven, vooral over wat ze hebben bereikt. Renate zegt manager te zijn van een textielpostorderbedrijf, Erich vertelt over zijn baan als inkoopmanager bij een scheepswerf.
- Beiden zijn ongehuwd en ontdekken in de loop van het gesprek dat ze de ander nog steeds leuk vinden. Maar geen van beiden heeft de moed om dit toe te geven, en dus gaan ze uiteindelijk uit elkaar.
- Renate begint te huilen in de trein en heeft spijt dat ze tegen Erich heeft gelogen over haar baan - eigenlijk is ze nog steeds een verkoopster. Erich begint aan een nieuwe baan op een bouwplaats, hij heeft ook gelogen.
- de verhaal eindigt met Erich die ruzie maakt met zichzelf: hij zou Renate kunnen volgen en haar de waarheid vertellen. Maar hij besluit ertegen omdat ze tot nu toe professioneel is gestegen (althans dat denkt hij).
Interpretatie van kort proza - zo slaag je in de lezing
Kort proza is een van de meest populaire onderwerpen in de Duitse lessen. Studenten moeten ...
Max' interpretatie van het verhaal van de Groenen
- Max von der Grün (1926-2005) werd geboren als zoon van een verarmde edelvrouw en een boerenknecht. Deze eenvoudige oorsprong beïnvloedde zijn hele leven de onderwerpen van zijn werk - keer op keer ging het over de arbeidersklasse, keer op keer over het publieke imago.
- Wat de kern van het hier behandelde verhaal is, wordt eigenlijk al onthuld in de titel: Zodra je bij de Lezen houdt in gedachten dat de tekst "maskers" wordt genoemd, je weet dat noch Renate noch Erich echt een goede baan krijgen Heeft. De twee dragen maskers omdat ze zich tegenover de ander schamen voor wie ze werkelijk zijn.
- Dat heeft te maken met het verleden van hun relatie: Renate beschuldigde Erich ooit van niets "beter" en wil nu niet toegeven dat, hoewel ze naar hogere dingen streefde, ze nog steeds ter plaatse was komt voor. Erich wil de aantijgingen van Renate vanaf dat moment niet bevestigen.
- Toch lijkt het de hele tijd dat ze na al die tijd nog steeds van elkaar houden. Wat hen uiteindelijk in de weg staat, is niets anders dan pure ijdelheid. Het is de angst om zichzelf voor de ander in verlegenheid te brengen, het masker af te doen en het staan te verliezen die hen ervan weerhoudt om weer dichter bij elkaar te komen.
- Het bijzondere aan de tekst is dat de lezer altijd weet wat er aan de hand is. Je ervaart zowel de gedachten van Renate als Erich en bent getuige van de discrepantie tussen hun innerlijke wezen en wat ze de ander voorspelen.
Het is duidelijk dat Max von der Grün in deze tekst duidelijk maatschappijkritisch is. Hij bekritiseert de samenleving, die vooral draait om geld en reputatie, en het feit dat gevoelens minder tellen dan het beeld dat aan de buitenwereld wordt gegeven. Het hopeloze einde past hier perfect bij: Erich en Renate "zijn te diep betrokken" bij dit denken. Je hebt gewoon niet het vermogen om het masker los te laten.
