Hoe gevaarlijk zijn sprinkhanen?

Trekkende sprinkhanen zijn niet altijd gevaarlijk. Er zijn insecten als solitaire dieren die ongevaarlijk zijn, en als gevaarlijke, zwermvormende varianten. Alleen onder bepaalde omstandigheden ontwikkelt een sprinkhaan zich tot een angstaanjagend monster.

Manier van leven onder normale omstandigheden

• De term treksprinkhanen omvat verschillende soorten veldsprinkhanen enorme zwermen kunnen vormen en als zodanig hele stukken land kunnen vormen verwoesten. De tien soorten bevolken alle continenten behalve arctische gebieden. De meest voorkomende soort is de woestijnsprinkhaan (Schistocerca gregaria) die in Afrika leeft.
• De manier van leven van de dieren is fascinerend omdat je bij hetzelfde dier twee varianten kunt waarnemen. Onder normale omstandigheden is de enkele persoon ongevaarlijk. Het vrouwtje van de woestijnsprinkhaan legt 20 tot 80 eieren in de grond, waaruit kleine larven uitkomen en later ontwikkelen de volwassen dieren zich via meerdere huiden.
  instagram viewer
• In een habitat waar de grond droog is en zich slechts een beperkt aantal individuen ontwikkelt, zijn treksprinkhanen in strijd met die van hen Namen lokale wezens. Net als andere sprinkhanen leven ze solitair en brengen ze als geïsoleerde wezens geen schade toe aan het landschap. Het vrouwtje van bijvoorbeeld de woestijnsprinkhaan legt echter meerdere keren per jaar eieren en wordt daarom gekenmerkt door een hoog nageslacht.
• Zodra de omstandigheden veranderen, zijn veel neerslag en hoge temperaturen vaak aan de orde van de dag Trigger, verandert niet alleen het gedrag van de nakomelingen, maar ook hun uiterlijk en Vaardigheden.


Kleine groene vliegjes - het juiste insect identificeren

Kleine groene insecten, die aan vliegen doen denken, zijn meestal ongevaarlijk of zelfs ...

Gevaarlijk zwermen bij te veel insecten

• Als onder ideale omstandigheden uit de talrijke eieren evenveel larven komen, ontwikkelen de dieren zich anders dan normaal. Naarmate de voedselbronnen afnemen, blijven de larven zich concentreren. Frequente aanraking van de individuen triggert biochemische processen die ervoor zorgen dat de migrerende sprinkhanen langere vleugels krijgen. Ze zijn nu donker gekleurd en komen in groepen bij elkaar.
• De insecten hebben meerdere generaties nodig voor de overgang van de individuele levensfase naar de vorming van zwermen. De twee fasen worden de eenzame en de kuddefase genoemd.
• Na enkele generaties hebben de individuen zich volledig aangepast aan het leven in de zwerm. Ze eten en rusten samen en hebben hun gedrag grotendeels gesynchroniseerd. Eerst zijn er korte vluchten die je kunt observeren, later stijgt de hele zwerm synchroon op, waarvan de afmetingen onvoorstelbare afmetingen kunnen aannemen.

Gevreesd als een plaag met verwoestende gevolgen

• Trekkende sprinkhanen eten tijdens hun trek alles wat groen is. Een kale woestijn blijft in de getroffen gebieden. Een enkel dier eet gewoonlijk elke dag zoveel als het weegt. Hiermee richten de vraatzuchtige monsters gevaarlijke schade aan, ook al zijn er in het begin nog kleinere zwermen.
• De informatie over hoe groot zulke zwermen sprinkhanen kunnen worden, staat in de literatuur verschillend. Ze zijn echter allemaal onvoorstelbaar, want er zijn wel twee miljard of meer dieren die zich een weg banen door het landschap. Ieder verbruikt tot drie gram groene stof per dag. Een zwerm kan een oppervlakte van honderd vierkante kilometer beslaan, tot 50 miljoen dieren worden geschat per vierkante kilometer, dat is ongeveer 100 ton in gewicht.
• De larven trekken ook allemaal dezelfde kant op en eten de grond kaal op. Ze leggen tot 15 kilometer per dag af, bij de zwerm zelf is dat vaak wel 50 kilometer.
• Het is moeilijk te voorspellen waar de zwermen zullen migreren. Ze worden aangedreven door de wind en zijn soms op een afstand van 2000 kilometer van hun plaats van herkomst te vinden. In het Oosten worden sprinkhanen toepasselijk "tanden van de wind" genoemd.
• In het verleden trof de sprinkhanenplaag ook Europese gebieden. Tegenwoordig zijn ze, vooral in Afrika, altijd een gevaarlijke natuurramp. Men probeert het massaal voorkomen van sprinkhanen te voorkomen met insecticiden en doet onderzoek naar biologische agentia. Toch blijven de enorme zwermen de gruwel van boeren en bevolking, vooral in Afrika.