VIDEO: Dissimilatie in de biologie duidelijk uitgelegd

Verder is de dissimilatie in de biologie cellulaire ademhaling of interne ademhaling genoemd. De dissimilatie in de biologie wordt nu verdiept en duidelijk uitgelegd.

Dissimilatie in de biologie wordt hier duidelijk uitgelegd

• Het is goed voor school om te weten dat dissimilatie naast de termen cellulaire ademhaling of interne ademhaling wordt ook gebruikt als metabolisme om het biologische proces dichterbij te brengen definiëren. Verder is het zo dat elke cel energie die nodig zijn om de aandrijving van hun metabolisme te verzekeren. Dit feit maakt een dissimilatieproces noodzakelijk, niet alleen in dierlijke cellen, maar ook in plantencellen. Verder hebben zowel dierlijke als plantaardige cellen zuurstof nodig voor de afbraak van stoffen. Daarom wordt de term cellulaire ademhaling gebruikt voor zowel plantencellen als dierlijke cellen.

• De belangrijkste energieleveranciers van het dissimilatieproces in de biologie zijn: koolhydraten, vetten en eiwitten.

• Dissimilatie wordt in de biologie nu ook begrepen als een afbraakproces of een afbraakreactie. In die zin wordt een hoogenergetische stof omgezet in een laagenergetische stof, terwijl tegelijkertijd ook energie vrijkomt. Deze energie wordt ook wel kortweg ATP genoemd. ATP staat voor adenosinetrifosfaat. Bovendien is ATP een van de nucleotiden, die op hun beurt de basisbouwsteen van nucleïnezuren vormen. Kort gezegd zijn nucleotiden moleculen die zijn opgebouwd uit drie basisstoffen, namelijk fosfaat, suiker en een basiscomponent.
  instagram viewer

Het dissimilatieproces in de biologie is bijna vergelijkbaar in de meeste dierlijke cellen en dit wordt hieronder duidelijker uitgelegd.

Dissimilatie uitgelegd in een paar stappen

Hoewel de dissimilatie in de verschillende cellen bijna vergelijkbaar is, vindt niet elk dissimilatieproces plaats in de volgorde van onderstaande uitleg.

In de biologie kan dissimilatie echter grofweg worden onderverdeeld in de volgende vier fasen: afbraak in de basisbouwstenen, glycolyse, citroenzuurcyclus en eindoxidatie.

• Tijdens de afbraak van de basisenergiebouwstenen, in de eerste fase van dissimilatie, wordt vet omgezet in vetzuren plus glycerine, zetmeel in glucose en eiwitten in aminozuren. Dit vindt plaats in het zogenaamde cytoplasma van de cel.

• In het cytoplasma komen suikers in een reeks reacties terecht tijdens de glycolysefase opgesplitst en de zogenaamde geactiveerde wordt gevormd met het vrijkomen van koolstofdioxide Azijnzuur. Het co-enzym nicotinamide-adenine-dinucleotide (NAD) wordt vervolgens afgebroken tot het enzym NADH-dehydrogenase (NADH) en er wordt ATP geproduceerd.

• In de daaropvolgende citroenzuurcyclus wordt het eerder geactiveerde azijnzuur gebonden aan een C4-verbinding en afgebroken tot citroenzuur. Bij de daaropvolgende afbraakreacties komen onder andere Co2, NADH en verschillende carbonzuren vrij. Uiteindelijk regenereert de C4-verbinding en bindt nieuw geactiveerd azijnzuur zich eraan om citroenzuur weer vrij te maken. Omdat dit afbraakproces zich keer op keer herhaalt, spreken we van een cyclus - dit wordt de citroenzuurcyclus genoemd.

• Uiteindelijk vindt het proces van eindoxidatie plaats. In dit proces wordt NADH geoxideerd tot water door zuurstof, die op zijn beurt energie vrijgeeft, die vervolgens weer ATP creëert. Op deze manier kan ATP dan fungeren als energiebron voor toekomstige stofwisselingsprocessen. Voor groene planten is eindoxidatie net zo belangrijk als fotosynthese. Voor dierlijke cellen is eindoxidatie eigenlijk de primaire energiebron.

Op deze manier wordt dissimilatie in de biologie ook duidelijk uitgelegd voor school.