Διαφορά μεταξύ αλιγάτορα και κροκόδειλου

Ταξινόμηση των θωρακισμένων σαυρών

Η σειρά των κροκοδείλων ή των θωρακισμένων σαυρών (Crocodylia) περιλαμβάνει περίπου 25 είδη. Είναι κοινά στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές της Αφρικής, της Ασίας, της Αμερικής και της Αυστραλίας. Αυτό που έχουν όλοι κοινό είναι ότι είναι εξαιρετικά καλά προσαρμοσμένα σε έναν υδάτινο τρόπο ζωής.

Οι πρώτοι κροκόδειλοι ζούσαν στον Τριαδικό πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια. Έχουν αλλάξει ελάχιστα από τότε. Παρεμπιπτόντως: οι θωρακισμένες σαύρες σχετίζονται περισσότερο με τα πουλιά - τους τελευταίους δεινόσαυρους - παρά με οποιοδήποτε άλλο ερπετό. Μαζί είναι οι μόνοι επιζώντες από την κατά τα άλλα εξαφανισμένη ομάδα αρχοσαύρων.

Παραδοσιακά, οι ερευνητές χωρίζουν τα είδη της τάξης Crocodylia που ζουν σήμερα σε τρεις οικογένειες, αλιγάτορες (Alligatoridae), πραγματικοί κροκόδειλοι (Crocodylidae) και gavials (Gavialidae). Ορισμένοι ζωολόγοι πιστεύουν ότι αυτή η ταξινόμηση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί λόγω των μεγάλων ομοιοτήτων και συνοψίζουν όλα τα είδη σε μια οικογένεια (Crocodylidae). Σε αυτή την περίπτωση, η μόνη διαφορά μεταξύ αλιγάτορα και κροκόδειλου είναι η

Ονόματα.

Ο αλιγάτορας και ο καϊμάν σχηματίζουν μια οικογένεια

Οι καϊμάν και τα δύο είδη αλιγάτορα ανήκουν στην οικογένεια των αλιγάτορων. Με εξαίρεση τον κινέζικο αλιγάτορα (Alligator sinensis), οι εκπρόσωποι της οικογένειας εμφανίζονται μόνο στον Νέο Κόσμο.

Συχνά λέγεται ότι οι αλιγάτορες και οι καϊμάν είναι μικρότεροι από τους πραγματικούς κροκόδειλους. Πολλά είδη καϊμάν έχουν μήκος μόνο δύο έως τρία μέτρα, αλλά αλιγάτορας λούτσας (Alligator mississippiensis) και το μαύρο καϊμάν (Melanosuchus niger) φτάνουν σε μήκος περίπου έξι μέτρα και ως εκ τούτου είναι μεγαλύτερα από μερικούς κροκόδειλους. Για σύγκριση: ο αφρικανικός κροκόδειλος (Osteolaemus tetraspis) είναι νάνος στα 1,90 μέτρα.

Σε πολλά είδη, μόνο τα δόντια της άνω γνάθου είναι ορατά όταν το στόμα είναι κλειστό. Η πιο σίγουρη διαφορά μεταξύ της οικογένειας και των πραγματικών κροκοδείλων βρίσκεται στην κάτω γνάθο. Σε όλους τους Αλιγατόρους, το τέταρτο δόντι του χωράει σε μια τσέπη στην άνω γνάθο και ως εκ τούτου είναι αόρατο όταν το στόμα είναι κλειστό.

Οι αλιγάτορες μπορούν να ισιώσουν το σώμα τους εκπληκτικά καλά στη στεριά και μπορούν να φτάσουν σημαντικές ταχύτητες όταν τρέχουν. Οι περισσότεροι κροκόδειλοι, από την άλλη πλευρά, σέρνουν τα σώματά τους στη στεριά λίγο -πολύ αδέξια κατά μήκος του εδάφους. Το ρύγχος του αλιγάτορα είναι φαρδύ και κοντό, πεπλατυσμένο και εμφανίζεται στρογγυλεμένο. Η εμφάνιση λοιπόν είναι αδιαμφισβήτητη. Είναι δύσκολο να εντοπιστούν οι καϊμάν, που όλοι μοιάζουν πολύ.

Τουλάχιστον η διαφοροποίηση των τριών διαφορετικών γενών είναι δυνατή για εσάς ως λαϊκός: Το μαύρο καϊμάν είναι μοναδικό λόγω του μεγέθους και του χρώματος του. Τα δύο γένη του λείου μετώπου καϊμάν (Paleosuchus) και του γυαλιού caiman (Caiman) διαφέρουν ως προς τη φύση του μετώπου. Είναι χωρίς καμία ανύψωση στα δύο είδη λείου μετώπου καϊμάν. Οι τρεις καϊμάν με γυαλιά, συμπεριλαμβανομένου, για παράδειγμα, του βόρειου καϊμάν με γυαλιά (που ονομάζεται επίσης καϊμάν κροκόδειλου), έχουν υψόμετρο μεταξύ των βλεφάρων που μοιάζει με ιστό.

Οι πραγματικοί κροκόδειλοι - το δόντι κάνει τη διαφορά

Η πραγματική οικογένεια κροκοδείλων βρίσκεται κυρίως στον αρχαίο κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού κροκόδειλου του Νείλου (Crocodylus niloticus). Ωστόσο, ορισμένοι εκπρόσωποι, όπως ο κουβανικός κροκόδειλος (Crocodylus rhombifer), βρίσκονται στον Νέο Κόσμο και δύο είδη ζουν στην Αυστραλία. Ένα από αυτά, ο κροκόδειλος αλμυρού νερού ή εκβολών (Crocodylus porosus), είναι το μεγαλύτερο είδος θωρακισμένων σαυρών.

Το ρύγχος των πραγματικών κροκοδείλων είναι συνήθως μακρύτερο και πιο μυτερό από αυτό των αλιγάτορων. Ο κροκόδειλος με θαλασσινό νερό έχει δύο οστέινες κορυφογραμμές που του δίνουν το όνομά του.

Σε αντίθεση με έναν εκπρόσωπο των αλιγάτορων, το τέταρτο δόντι της κάτω γνάθου στον κροκόδειλο δεν προεξέχει σε ένα λάκκο, αλλά ταιριάζει σε μια αυλάκωση στην άνω γνάθο. Συνεπώς, είναι ακόμα ορατό ακόμη και όταν το στόμα είναι κλειστό.

Όπως όλα τα μέλη της τάξης Crocodylia, οι κροκόδειλοι φροντίζουν τον γόνο τους. Τα αυγά στη φωλιά προστατεύονται στενά από το θηλυκό και προστατεύονται από τους εχθρούς. Η μητέρα βοηθά στην εκκόλαψη και μεταφέρει προσεκτικά τα μικρά της στο νερό με το στόμα της. Το φύλο των νεαρών δεν καθορίζεται γενετικά, αλλά μάλλον από τη θερμοκρασία στο λοφάκι. Τα αρσενικά εκκολάπτονται πάνω από τους 34 ° C και τα θηλυκά στους 30 ° C.

Gaviale - οι ειδικοί διατροφής

Η οικογένεια Gaviale είναι μια ειδικότητα. Ανήκει μόνο σε ένα είδος, το gharial (Gavialis gangeticus).

Το ζώο μήκους επτά μέτρων, γνωστό και ως πραγματικό γαβία, είναι πιθανότατα καλύτερα προσαρμοσμένο στη ζωή στο νερό. Τα άκρα του είναι κοντά και σχεδόν δεν είναι κατάλληλα για τρέξιμο στη στεριά. Το ρύγχος του γαβίου είναι εξαιρετικά μακρύ και λεπτό και έχει έως και 110 μυτερά δόντια - περισσότερα από άλλα είδη κροκοδείλων.

Το Sundagavial (Tomistoma schlegelii), από την άλλη πλευρά, είναι εκπρόσωπος των πραγματικών κροκοδείλων. Μοιάζει πολύ με το γάβιαλ και, όπως και το τελευταίο, έχει επιμήκη και λεπτή μύτη και ως εκ τούτου είναι επίσης γνωστή ως ψευδής γαβία. Η ομοιότητα βασίζεται σε ένα φαινόμενο, το συγκλίνον εξέλιξη που ονομάζεται. Ο παρόμοιος τρόπος ζωής απαιτούσε παρόμοια προσαρμογή.

Γενετικές μελέτες δείχνουν ότι, σε αντίθεση με την παραδοσιακή άποψη, το Sundagavial ανήκει στους Gavialidae. Άλλοι ερευνητές, ωστόσο, υποστηρίζουν την ένωση κροκοδείλων και γαβιαλών σε μια κοινή οικογένεια. Ο λόγος για αυτό είναι η υπόθεση ότι το Gaviale εξελίχθηκε από πραγματικούς κροκόδειλους κατά την Κρητιδική περίοδο

Η διαφορά μεταξύ αλιγάτορα και κροκόδειλου δεν είναι πάντα εύκολο να διακριθεί. Ωστόσο, εάν γνωρίζετε ότι το τέταρτο δόντι της κάτω γνάθου είναι ένα σίγουρο κριτήριο διαφοροποίησης, μπορείτε να διαφοροποιηθείτε ανάλογα την επόμενη φορά που θα επισκεφθείτε τον ζωολογικό κήπο.