Εστίαση στα θειώδη άλατα του κρασιού

Θειώδη για συντήρηση

• Το θειώδες προστέθηκε στο κρασί από την αρχαιότητα. Αυτό διατηρεί και προστατεύει το κρασί. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορές στο ποσό που προστίθεται. Αυτό πρέπει να επισημανθεί από τις 25 Νοεμβρίου 2005. Επειδή το θειώδες μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες και οι οδηγίες τροφίμων της ΕΕ απαιτούν την επισήμανση ουσιών που προκαλούν αλλεργίες. Εάν ένα κρασί έχει συγκέντρωση διοξειδίου του θείου άνω των 10 mg ανά λίτρο, αυτό πρέπει να επισημαίνεται με εγχώρια και ξένα κρασιά.
• Θειώδες και διοξείδιο του θείου (SO2) χρησιμοποιούνται συνώνυμα στην επισήμανση. Η διαφορά είναι ότι το διοξείδιο του θείου είναι αέριο. Το λύνεις μέσα νερό, μετατρέπεται σε θειικό οξύ. Τα άλατα που σχηματίζονται είναι τα θειώδη άλατα.

Γιατί τα θειώδη άλατα στο κρασί μπορούν να οδηγήσουν σε δυσανεξία

• Τι κάνει όμως το SO2 στο κρασί; Αυτό εμποδίζει το κρασί να επηρεαστεί αρνητικά από το ατμοσφαιρικό οξυγόνο. Προστατεύει επίσης το κρασί από μικροοργανισμούς που διαφορετικά θα μπορούσαν να προσβάλουν το κρασί. Και το SO2 προωθεί τη δέσμευση των προϊόντων ζύμωσης, τα οποία μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη γεύση του κρασιού. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται επίσης κάλυψη.
• Οι άνθρωποι δεν παίρνουν θειώδη άλατα μόνο μέσω του κρασιού. Επίσης σε χρένο, μαρμελάδες και άλλα παρασκευάσματα από φρούτα και λαχανικά καθώς και στα αποξηραμένα φρούτα υπάρχουν θειώδη άλατα. Όταν οι πρωτεΐνες διασπώνται, το ανθρώπινο σώμα παράγει περισσότερα από 2000 mg SO2. Με τη βοήθεια ενζύμων, των θειώδους οξειδάσης, το SO2 οξειδώνεται σε θειικό, το οποίο δεν είναι αντιδραστικό. Αυτό στη συνέχεια αποβάλλεται.
• Όπως συμβαίνει σχεδόν με όλα τα τρόφιμα, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δυσανεξία σε θειώδη άλατα. Πονοκέφαλοι, ναυτία, κνίδωση ή άλλες αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να αναπτυχθούν γρήγορα εδώ. Ειδικά τα άτομα με άσθμα έχουν αυξημένο κίνδυνο δυσανεξίας. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ανάγκη για έρευνα εδώ για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε μια τελική κρίση. Μπορεί επίσης να συμβεί τα θειώδη να αποικίσουν εντερικά βακτήρια, τα οποία έχουν αρνητική επίδραση στην εντερική χλωρίδα. Αυτά ονομάζονται desulfovibrio. Αυτά τα βακτήρια επιτίθενται στα τοιχώματα του εντέρου και έτσι επιτρέπουν σε άλλα παθογόνα να εισέλθουν στο ανθρώπινο σώμα και την κυκλοφορία του αίματος από το έντερο. Έτσι μπορούν να αναπτυχθούν ασθένειες.


Ποιο έχει περισσότερες θερμίδες, μπύρα ή κρασί; - Ενδιαφέροντα στοιχεία για δημοφιλή αλκοολούχα ποτά

Ένα ποτήρι μπύρα ή κρασί το βράδυ αποτελεί μέρος της καθημερινής απόλαυσης για πολλούς, αλλά πόσοι ...

• Το πόσο θειώδες μπορεί να ανεχθεί ένα άτομο δεν έχει ακόμη διερευνηθεί με ακρίβεια. Υπήρξαν μελέτες στις οποίες οι άνθρωποι ανέχονταν εύκολα ποσότητες 400 mg θειώδους. Μια άλλη μελέτη, ωστόσο, δείχνει ότι δόσεις τόσο χαμηλές όσο τα 250 mg μπορούν να προκαλέσουν ναυτία. Το καθορισμένο ADI (Αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη) καθορίζει μια τιμή 0,7 mg ανά σωματικό βάρος. Ο λόγος για τον οποίο αυτή η τιμή είναι τόσο χαμηλή είναι ότι τα θειώδη άλατα καταστρέφουν τη βιταμίνη Β1 και το φολικό οξύ. Αλλά αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα ανεπάρκειας.

Εν κατακλείδι, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει σαφής απόδειξη για το πόσο Κρασί κάποιος πρέπει να πιει. Μάθετε μόνοι σας πόσο κρασί μπορείτε να ανεχτείτε και αν παρατηρήσετε κάποιο από τα ονομαζόμενα προβλήματα όταν απολαμβάνετε το κρασί. Αν ναι, τώρα γνωρίζετε ότι θα μπορούσε να οφείλεται στα θειώδη άλατα.