Şiirde ölçü nedir?
Edebiyatın lirik formu, yani şiirler ve bunlar arasında sayılabilecek her şey, kesin ritmi nedeniyle diğer metin türlerinden farklılıklar gösterir. Bir şiirde bir ölçüyü tanımak için, şiirin yapısı ve biçimi hakkında nazım ve kafiyelerin ötesine geçen belirli bir miktar bilgi gereklidir.
şiirin genel yapısı
- Bir şiiri genellikle kafiyesinden tanıyabilirsiniz. Bunlar, satırın sonunda görünen benzer sesli kelimelerdir. Şiirdeki bir dizeye dize denir. Birkaç ayet tek bir kıtada birleştirilebilir. Bu size resmi olarak bir paragrafla ve içerik açısından yeni bir düşünceyle açıklanır.
- Bir mısradaki heceler, şiirdeki ölçünün tanınmasında belirleyicidir. Bir kelimedeki hece sınırlarını bulmanız gerekir.
- Metre, metre gibi bir anlam ifade eder. Tekrar şiirin ritmini ve havasını verir. Ayrıca okuyucu olarak, içeriği doğru tonlamalarla yeniden üretebilmek için lirik çalışmasını nasıl yapmanız gerektiğini anlayacaksınız.
Bir sayaç nasıl tanınır
Şiirde bir kelimenin bir hecesinde mısra ayağı olabilir yani o heceyi vurgulamanız gerekir. Bu tür ayet ayakları, bir kıtanın tüm satırına eşit olarak dağıtılır. Bu nedenle öncelikle bir kelimenin hangi hecesinin vurgulandığını bulmanız gerekir.
- Bunu yapmak için önce bir kelimenin hecelerini çırpın ve ardından kelimeyi yüksek sesle ve net, ancak abartılı olmadan telaffuz edin. İlk heceyi birer birer vurgulayarak vurguyu değiştirmeyi deneyin. Yanlış aksanlar duyabilirsiniz.
- Bir kelimenin vurgusunu belirledikten sonra, sonraki her ikinci veya üçüncü hecede vurgu olup olmadığını kontrol edin. Bunu yapmak için, her bir sözcükle yukarıda açıklandığı gibi ilerleyin.
- Üzerinde vurguyu duyduğunuz her hecenin yanına küçük bir onay işareti koyun. Sonunda, daha iyi bir genel bakışa sahip olursunuz ve şiirdeki sayacı hızlı bir şekilde adlandırabilirsiniz.
Johann Wolfgang von Goethe'nin "Erlkönig"i aynı zamanda ritmik yapısıyla da karakterize edilir.
Şiirde dört çeşit ölçü
- İambus en yaygın ayet ayağıdır. Vurgusuz bir hece ile başlar ve vurgulu ve vurgusuz bir hecenin değişmesiyle devam eder.
- İlk hece vurguluysa ve vurgusuz ve vurgulular birbirini takip ediyorsa, bu bir trochee'dir.
- Şiir vurgulu bir heceyle başlıyorsa ve ardından iki vurgusuz hece, ardından bir başka vurgulu ve iki vurgusuz hece geliyorsa, önünüzde bir daktil var demektir.
- Başta iki vurgusuz hece ve ardından sadece bir vurgulu hece konuşursanız, bunun bir anapaest olduğunu anlarsınız.
- İambus ve anapast artan bir vurguya sahip olduğundan, bu tür şiirlerde neşeli bir ruh hali aktarılır. Trochäus ve Dactylus ile bu, azalan vurgunun nedeni olan üzücü veya düşünceli olma eğilimindedir.
Bu tanımlara göre her şiirin kendi ritmi vardır. Çoğu zaman ölçü şiir boyunca aynı kalır. Ama ayrıca var Şiirmetrenin mısradan mısraya veya nadiren mısradan mısraya değiştiği.
Bu makaleyi ne kadar yararlı buluyorsunuz?
