Kızıl geyik ve alageyik arasında ayrım yapın
Kızıl geyik ve alageyik, Avrupa ormanlarında büyük geyik türleri olarak yaşar. Hayvanları birkaç ayırt edici özelliğinden kolayca ayırt edebilirsiniz.
Geyik ailesi (Cervidae), tıpkı yaban domuzu gibi, çift parmaklı bir toynaklı. Pençeleri içeride olduğu için dilim Avcılar kabuklu olarak anılır, bu oyun türlerine toynaklı oyun da denir. Alman ormanlarında yaşayan en yaygın geyik türleri, küçük karaca (Capreolus capreolus), alageyik (Dama dama) ve kızıl geyiktir (Cervus elaphus).
Alageyik - kürek boynuzları ve tipik hafif noktalar
Karaca, alageyik ve kızıl geyik, erkeklerin taşıdığı boynuzların türüne göre farklılık gösterir. Karaca, kısa boynuzlarıyla ünlüdür. Kızıl geyikte bu çok daha büyüktür ve yaşlı hayvanda birkaç kez dallanır. Avcı, on iki noktası olduğunda on iki sondan bahseder. Bu kupalar sıklıkla görülebilir.
Alageyik boynuzları kürek boynuzlarıdır. En üstte ayrıca birkaç basamak gösterir. Boynuzları olarak, bir kızıl geyiğinkinden biraz daha küçüktür.
Alageyik, karacadan daha büyük, kızıl geyikten daha küçüktür. Hayvanlar 65 ila 100 kilogram arasında, geyikler ise 30 kilograma kadar çıkıyor. Daha kısa boyunları ve daha kısa bacakları olmasına rağmen, fiziği kızıl geyiğinkine benzer.
Yaz aylarında, tüy tipik olarak hafif, neredeyse beyaz, karın ve bacakların iç kısmında ve üst tarafta kırmızımsı-kahverengidir. Koyu renkli bir şerit, sözde yılan balığı çizgisi, doğrudan sırtta uzanır. Sağda ve solda beyaz lekeler eşlik ediyor.
Bir vahşi yaşam parkında, hayvanat bahçesinde veya ormanda çocuklarla geyikle karşılaşan herkes, çoğunlukla ...
Alageyiklerin kürkü, oluşumuna ve bireye bağlı olarak farklı olabilir. Kışın, tüm kürk koyulaşır.
Yaz rengi kaybolmuş olsa bile, alageyik hala ayırt edici bir ayırt edici özelliğe sahiptir: aynadır. Bu, uylukların arkasını, yani kuyruğun yanını ifade eder. Bu bölge kışın bile çok aydınlıktır. Sürekli hareket eden kuyruk açıkça görülebilir. Kuyrukta ve aynanın çevresinde koyu renkli bir saç çizgisi de göze çarpıyor.
Kızıl geyik - görkemli büyük
Almanya ormanlarındaki en büyük hayvan türü kızıl geyiktir. Kaynağa bağlı olarak, geyiğin olası ağırlığı hakkında çeşitli bilgiler bulunabilir. 100 ila 300 kilogram arasında değişirler, yaş ve mevsim önemli bir rol oynar. Ortalama olarak, 110 kilogramdır. Erkekler arkadan daha büyüktür.
Dıştan bakıldığında, erkek hayvanların önemli boynuzları onların en belirgin ayırt edici özelliğidir. Kürkün rengi mevsime bağlı olarak tek renkli kahverengi veya gri-kahverengidir. Yaz aylarında ela kahverengi parlıyor. Geyiğin bacakları ince ve uzundur ve boynu alageyikten çok daha dar ve uzundur.
Kızıl geyik daha az tıknaz görünüyor. Zarif hayvanlardır. Kızıl geyikte de ayna, kürkün geri kalanından daha açık renklidir. Ancak, kontrast alageyiklerdeki kadar net değildir.
Sadece genç buzağılarda kızıl geyiğin kürkünde beyaz lekeler bulunur. Yetişkin hayvanlarda kaybolurlar. Sonbaharda kızışma mevsimi boyunca erkekler boyun çevresinde bir yele oluşturur. Sonra boynuzları tamamen büyür ve hayvanlar ineklerle çiftleşebilme ayrıcalığı için savaşırlar. Kışın çiftleşme mevsiminden sonra boynuzlar dökülür.
İki tür geyik, belirtilen özelliklere göre kolayca ayırt edilebilir. Alageyik, kızıl geyik kadar utangaç değildir. Ayrıca park benzeri bir manzarada vakit geçiriyor. Bu, onu vahşi doğada görmenizi kolaylaştırır.
Av türleri kapalı sezonları ile avlanmaktan korunduklarında daha az utangaç hale gelirler. Kızıl geyikler Ekim ve Kasım aylarında davranışlarını karakterize ettiğinde, dikkatlerini kaybederler ve ormanda çiftleşme seslerinin ve davranışlarının duyulmasına ve gözlenmesine izin verirler.
