„Sprawiedliwi” Camusa

Albert Camus był obok swojej działalności jako pisarz, wydawca i jego filozofia Debata jest też jednym z najbardziej pomysłowych dramatopisarzy i jednym z najważniejszych pisarze XX wieku Stulecie. „Die Gerechten”, jego czwarty dramat, którego premiera odbyła się w 1949 r., ma status lektury obowiązkowej w Lekcje francuskiego i porusza wciąż aktualne pytanie, czym jest sprawiedliwość dla nastolatków jest.

Spis treści i podsumowanie „Sprawiedliwych”

Albert Camus podejmuje prawdziwe wydarzenie ze swoją sztuką „Die Gerechten” fabuła Rosja dalej. Swój konflikt sumienia przeniósł podczas swojej pracy dla ruchu oporu na zabójstwo Wielkiego Księcia Sergiusza w 1905 roku.

• Pierwszy akt sztuki opisuje spotkanie rewolucjonistów Annenki, Dory, Stephana, Woinowa i Kaliajeva. Omawiają planowanie zamachu na wielkiego księcia Segeja. Mówi się, że na jego powóz rzucono bombę, a zabójcą jest Kaliajev.
• W drugim akcie Annenkov i Dora podążają za Kaliajevem, który nie jest w stanie przeprowadzić zamachu bombowego. Ponieważ widzi, że siostrzeńcy Wielkiego Księcia również podróżują powozem ze swoim wujem. Nie może zabić dzieci. Kiedy wraca do mieszkania, anarchiści dyskutują, jak postępować. Grupa nie zgadza się, czy zabójstwo dzieci jest politycznie uzasadnione. Stephan sprzeciwia się decyzji Kaliajeva, pozostali się z nim zgadzają.
• W trzecim akcie sztuki „Sprawiedliwy” Kaliajev i Dora mówią o zaletach i wadach jednego morderstwo polityczne, ideały, które reprezentują i sprawiedliwość, która za wszelką cenę znajdzie swoją drogę musi znaleźć. W trakcie tej rozmowy staje się jasne, że oboje mają ze sobą związek. Kaliajev postanawia jednak przeprowadzić atak, robi to po dwóch dniach i zostaje aresztowany.


Cechy opowieści kalendarzowej – tak działa interpretacja

Historia kalendarza, która często kończy się zaskakująco i z nieoczekiwanym znaczeniem, ...

• Akt czwarty rozgrywa się w więzieniu, w którym obecnie przebywa Kaliajev. Odbył rozmowę z Foką, innym więźniem, potem z szefem wydziału policji i wreszcie z Wielką Księżną, żoną zamordowanego mężczyzny. Wszystkie te rozmowy obracają się wokół pytania, co oznacza sprawiedliwość i czy Kaliajev uważa się za mordercę. Sam tego nie robi, ponieważ usprawiedliwia swój czyn szlachetnym celem. Nie akceptuje też umowy przewodniczącego, by zdradzić swoją grupę w celu ratowania życia.
• Pozostali członkowie grupy dyskutują w piątym i ostatnim akcie, czy zostali zdradzeni przez Kaliajeva i wreszcie dowiedzieć się od informatora, że ​​Kaliajev został powieszony bez ujawniania swoich towarzyszy mieć. Dora następnie chce przeprowadzić kolejny atak bombowy, z jednej strony, aby pomysł grupy żył, z drugiej strony, aby móc zjednoczyć się ze swoim kochankiem po śmierci.

Interpretacyjne podejścia do kwestii sprawiedliwości Alberta Camusa

• Około 40 lat po zamachu na Wielkiego Księcia Siergieja w Rosji Albert Camus pozuje w „Die Sprawiedliwe „pytanie, czy należy przyjąć, że niewinni ludzie są również niewinni w zamachu na „winnego” umierać.
• Prawdziwa dyskusja o usprawiedliwieniu mordu politycznego, w którym jeden został wybrany przez grupę Strona winna jako taka zostaje uznana za winną i skazana na śmierć przez grupę tak naprawdę nie powstaje. Albert Camus kwestionuje sens politycznie motywowanych ataków, ale zasadniczo im nie neguje.
• Zestawienie Stephana, którego można określić mianem zimnego, bezdusznego twardogłowego, i zamyślonego pisarza Kaliajeva, który jest pisarzem moralnym i etycznym Zajmuje stanowisko, to główny temat spektaklu, który można też traktować jako omówienie kwestii tzw. Móc. Zwłaszcza teraz, gdy w wielu krajach dochodzi do inwazji militarnych i zabijania niewinnych ludzi zauważa się prawie bez komentarza, idea stojąca za pracą Camu „Die Gerechten” jest bardzo aktualna Instancja.
• Interesująca do analizy jest także rola Dory, która pod koniec spektaklu chce umrzeć za miłość i ideologię. Tutaj pojawia się pytanie, która motywacja jest dla nich najważniejsza, a także czy jedna… Umyślne samobójstwo (ponieważ przewiduje aresztowanie i egzekucję) jest moralnie dopuszczalne jest.

Albert Camus był także aktywny politycznie

• Albert Camus urodził się w 1913 roku na terenie dzisiejszej Algierii, jego rodzina mieszkała tam od trzech pokoleń.
• Dorastał w kiepskich warunkach i dzięki aprobacie nauczycieli, którzy docenili jego talent, miał możliwość studiowania.
• Jego sukcesy rosły i należał do sceny intelektualnej we Francji, gdzie również mieszkał.
• Nie wystarczała mu rola pisarza, ale przede wszystkim krytycznie zajmował się kwestiami filozoficznymi i starał się działać jako Zaangażować dziennikarza politycznie w celu potwierdzenia jego roszczeń do człowieczeństwa, jego pacyfistycznego myślenia i jego wielkiej krytyki polityki kolonialnej Francji dokument. Mimo to nie udało mu się uzyskać jasnego stanowiska, bo to było jego zasługą jego wysokie filozoficzne twierdzenia nie były w stanie podążać żadnym realnym kierunkiem politycznym połączyć.
• W 1957 otrzymał Nagrodę Nobla za: literaturaJako uzasadnienie komisja podała swoją ostrość i powagę w opisie dzisiejszych problemów sumienia ludzkiego.
• O 4. 1 stycznia 1960 roku Albert Camus zginął w wypadku samochodowym w drodze do Paryża, gdzie był pasażerem.