Dialektyka dobra i zła
Większość ludzi zna pojęcie dialektyki dobra i zła – dość niefilozoficznie – z filmów „Piraci z Karaibów”. Ale i poza tym warto przyjrzeć się dialektyce i jej najbardziej ekstremalnemu przykładowi.
Dialektyka - to już za tym
W "Piratach z Karaibów" dialektyka odgrywa tylko niewielką rolę: w filmie mówi się, że jeden z bohaterów został skazany na zagładę, "co skazuje wszystkich ludzi". Bohater filmu podejrzewa, że była to dialektyka między dobrem a złem. Od tego czasu wielu fanów filmu zastanawia się, o co chodzi w tym określeniu.
- Pojęcie dialektyki zostało użyte w fabuła filozofia jest ciągle używana inaczej. W czasach starożytnych Zenin von Elea tak nazwał metodę sprawdzania wiedzy. Tutaj przesłanki zostały potwierdzone lub obalone przez zwykłą afirmację lub negację. Platon podjął tę metodę i rozszerzył ją na swoją główną praktykę. W jego pracach dużą rolę odgrywa filozoficzne obalanie lub potwierdzanie tez.
- W średniowieczu dialektyka została rozszerzona na sztukę dyskusji, później wykorzystał ją Kant zradykalizowany: w swojej „Krytyce czystego rozumu” odrzucił dialektykę opartą na logice obsługuje. Opierając się na tym, opowiadał się za metafizyką, która ograniczała się do kwestii zasad.
- Najbardziej znanym przykładem jest „Dialektyka Oświecenia” Horkheimera i Adorno. Jej kierunek filozoficzny jest nadal uważany za przykład sposobu myślenia ruchu 1968 roku. Jego głównym pytaniem jest: jak to się stało, że oświecone społeczeństwo początku XX wieku? Century był pod takim wrażeniem faszyzmu i totalitaryzmu, że wrócił do barbarzyństwa? Aby odpowiedzieć na to pytanie, filozofowie cofają się do początków ludzkiej historii, krytykują samo Oświecenie i spotykają się z nim w nowy sposób.
- Jednak nie musisz wkładać tyle wysiłku, aby omówić kwestie dobra i zła. Wystarczy spojrzeć na następującą definicję dialektyki: teza + antyteza = synteza.
- Ale co to teraz oznacza? Postaw przykładową tezę: „W lecie nie pada”. Antytezą do tego może być: „W lipcu ubiegłego roku były 24 deszczowe dni”. Cóż, musisz spróbuj zważyć obydwa stwierdzenia ze sobą i wreszcie znaleźć rozwiązanie, syntezę współpracownik. Może to brzmieć wtedy: „Latem pada niewiele, ale w wyjątkowych przypadkach lato może wpaść do wody”.
Powiedzenia są często używane zgodnie z ich znaczeniem, ale ...
Widzisz: dialektyka w swoim prawdziwym znaczeniu to tam iz powrotem, plusy i minusy, dyskusja lub dyskurs. Jest to metoda, która równoważy przeciwieństwa i stara się je zjednoczyć.
Dobro i zło w dyskursie
- Jak możesz zastosować metodę dialektyczną do dobra i zła? To proste: dobro i zło są same w sobie przeciwieństwami. Ponieważ dobro jest pożądane dla ludzi, można by postawić tezę: „Każdy chce dobra”.
- Antytezą mogłoby być: „Na świecie jest wiele zła”. Prowadzi to do jasnego pytania: skoro wszyscy chcą dobra, to dlaczego w ogóle istnieje jakiekolwiek zło? A teraz rozwija się interesujący dyskurs:
- Oczywiście każdy chce dobra, ale co w ogóle jest dobre? To, co uważasz za dobre, może nie być pożądane dla innej osoby. Dla ciebie szczęście rodzinne może być na pierwszym planie, dla innej osoby skupiają się na pieniądzach. Tej osobie posiadanie pieniędzy wydaje się absolutnym dobrem i jest gotowa zrobić dla nich wszystko. Czyniąc to, robi rzeczy, które uważasz za złe, ale tego nie robi.
- Można znaleźć niezliczone przykłady, które często prowadzą w końcu do tych samych wniosków. Zatem dobro można zdefiniować tylko w kategoriach tego, że istnieje również zło. Tak więc dobro jest nie do pomyślenia bez zła. Dlatego nie byłoby dobra ani zła. Dobro i zło są ze sobą powiązane, a zatem zależą od siebie.
Znalezienie jasnej syntezy jest trudne w tym skrajnym przykładzie dyskursu. Stąd dialektyka dobra i zła jest nierozerwalna. Możesz o tym myśleć i dyskutować w nieskończoność - ale uważaj, aby nie stało się to twoją zgubą, jak wskazano w Piraci z Karaibów.
