Skąd pochodzi imbir?

Skąd pochodzi korzeń rośliny – pochodzenie i informacje warte poznania

imbir Jako popularna roślina kuchenna ma różne nazwy, pod którymi znana jest przyprawa kuchenna.

• Botanicznie roślina nazywa się Zingiber officinale, a nazwa Imber lub Ingber jest również powszechna w przypadku bulw. Roślina należy do rodziny imbirowatych i jest jednoliścienną, czyli pierwszą Oba liście po kiełkowaniu nie istnieją, ale roślina tworzy tylko jeden liść podczas kiełkowania.
• Bulwa, którą znasz z działu warzyw i owoców, reprezentuje podziemne kłącze, znane jako kłącze. Roślina jest ze względu na ich przeznaczenie narkotyk ważne składniki, takie jak olejki eteryczne itp. stosowany farmaceutycznie – pod nazwą Zingiberis rhizoma, która wskazuje na aktywne składniki imbiru.
• Na pytanie, skąd pochodzi imbir, można odwołać się do obszarów tropikalnych i subtropikalnych; Roślinę uprawia się głównie w Indonezji, Chinach, Indiach, a także Ameryce Południowej i Australii. Uważa się, że pochodzi z wysp regionu Pacyfiku. Roślina stała się znana w Niemczech w XIX wieku.
  instagram viewer
• Zawsze należy włączać imbir do swojej diety, możliwe są różne przepisy, można również użyć składników aktywnych - dla Swobodne oddychanie – bo przeżuty mały kawałek czystego korzenia uruchamia skuteczne olejki, dzięki którym lepiej oddychasz Móc. Zawsze upewnij się, że jakość jest świeża podczas zakupów i że na bulwach nie ma miękkich lub papkowatych plam.


Sadzenie chrzanu - jak właściwie o niego dbać

Chrzan można z łatwością uprawiać również w ogrodzie. Ponieważ roślina odpowiada ...

Początek imbiru jako rośliny - instrukcje uprawy i pielęgnacji

Pod względem pochodzenia imbir jest raczej rośliną zielną, której wysokość wynosi ok. 2 cm. Może osiągnąć 1,0 m, a w niektórych przypadkach może przekroczyć tę wysokość. Szczególnie atrakcyjne jest zachowanie przypominające trzcinę.

1. Napełnij doniczkę ziemią doniczkową lub zwykłą ziemią doniczkową wzbogaconą odrobiną próchnicy i włókien kokosowych. Zapewnia to przepuszczalność podłoża, a jednocześnie zapewnia dobrą zdolność wiązania wody, dzięki czemu korzeń imbiru nie wysycha.
2. Umieść korzeń na wierzchu ziemi i przykryj połowę bulwy odrobiną substratu, podczas gdy druga połowa wygląda z ziemi powyżej. Upewnij się, że pod bulwą nie ma prześwitu, aby korzeń pozostał stale lekko wilgotny podczas fazy kiełkowania.
3. Umieść donicę z drenażem w ciepłym miejscu ok. Temperatura 20 stopni, co sprzyja kiełkowaniu. Możesz nałożyć plastikową torbę na garnek, aby nagromadziło się więcej ciepła, upewnij się, że nie regularnie wietrzyć i rozdzierać lub wycinać małe otwory w torbie, aby zapobiec nadmiernej kondensacji powstaje. W przeciwnym razie ziemia szybko się pleśni i nieprzyjemnie pachnie.
4. Po kilku tygodniach uformuje się sadzonka, którą należy powoli przyzwyczaić do słońca.Na zewnątrz można umieścić roślinę w pełnym słońcu, unikając przeciągów.
5. Podlej podłoże tak, aby bulwa była stale wilgotna.Możesz też uprawiać roślinę na parapecie, gdzie wygląda bardzo dekoracyjnie, a także dzięki olejkom eterycznym owady trzymaj się z daleka. Opryskiwanie za pomocą spryskiwacza utrzymuje wilgotne podłoże podczas kiełkowania.
6. Gdy jesienią liście na łodydze żółkną i wyschną, bulwę można przechowywać w doniczce lub wolną od wszelkiego materiału roślinnego, również w ciemnym i chłodnym miejscu. Wiosną możesz powtórzyć proces lub zjeść bulwę. Możesz również użyć liści do przyprawiania, pod warunkiem, że pokroisz je na świeżo, sama bulwa zawiera ich dużo Witamina C, potas i inne niezbędne substancje i minerały, dzięki którym imbir jest piękny jako roślina i smaczny jako pokarm dotyczący. jest korzystny dla zdrowia.

Upewnij się, że jakość jest dobra, aby roślina imbirowa mogła szybko wyrosnąć z twojej bulwy. Bez względu na to, skąd pochodzi roślina o zupełnie innych warunkach klimatycznych, bez problemu można ją uprawiać.