Rozwój społeczny i emocjonalny

Rozwój społeczno-emocjonalny i czynniki wpływające

Tak przebiega rozwój społeczno-emocjonalny:

Każde dziecko jest już jednostką, ale rozwój społeczno-emocjonalny podlega także wpływom zewnętrznym. Już jeden Dziecko ma swój temperament i cechy charakteru, nawet najmniejsze nieświadomie reagują na różne sposoby i trzeba to brać pod uwagę. Finansowanie może być ukierunkowane i znaczące jedynie wtedy, gdy zostanie to wzięte pod uwagę.

Wzorami do naśladowania dla dziecka są dorośli, początkowo głównie rodzice lub starsze rodzeństwo. Tutaj widać szacunek i współczucie Dzieci przyjąć wzorowane dla nich zachowanie. Jeśli rodzice nie są zbyt emocjonalni, empatyczni i niekontrolowani, jest to przekazywane dzieciom. Przyjmowane są pewne zachowania, które mogą potencjalnie prowadzić do zalet lub wad w interakcjach społecznych i emocjonalnych w społeczeństwie.

Etapy rozwoju i związane z nimi wyzwania:

Na pewnych etapach rozwoju, od niemowlęcia do dziecka, indywidualne umiejętności są wyuczane i utrwalane. Każdy etap jest ważny, ponieważ jeśli poszczególne etapy zostaną zakłócone, dzieci, a później dorośli, mogą mieć trudności z adaptacją:

• Mało asertywności lub jej brak
• Słabo rozwinięta samoocena, mała pewność siebie


Pomoc edukacyjna dla rodziców – tak rozmawia się z biurem ds. młodzieży

Rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji mają prawo do pomocy ze strony Urzędu ds. Młodzieży. Na przykład …

• Zachowanie samolubne i/lub agresywne
• Niemożność nawiązania przyjaźni
• Nadmierny niepokój

Ważne jest tu zaangażowanie rodziców, środowiska rodzinnego czy nawet nauczycieli szkół podstawowych rozpoznać, czy dziecko ma deficyty emocjonalne i społeczne i w szczególności spróbować im przeciwdziałać Pracuje.

Etapy rozwoju ze względu na wiek:

• Noworodek do pierwszego roku życia: dziecko może wyrażać swoje uczucia jedynie płaczem lub krzykiem, ale potrafi rozpoznać wyraz twarzy znajomych twarzy
• W wieku od dwóch do trzech lat często pojawia się „faza buntu”, podczas której testowane są granice, takie jak: „Kiedy mama się zdenerwuje, jak daleko mogę się posunąć?”
• W czwartym i piątym roku życia dzieci nawiązują pierwsze kontakty społeczne i powoli mogą wczuć się w innych i ich świat emocjonalny. Ta faza jest ważna dla rozwoju empatii.
• Od około szóstego roku życia dzieciom coraz łatwiej jest odpowiednio wyrażać swoje uczucia i okazywać troskę innym. Jest to również miejsce, w którym większość dzieci rozpoczyna naukę w szkole, gdzie socjalizacja staje się coraz ważniejsza.
• The szkolne dziecko kontynuuje naukę wyrażania własnych emocji za pomocą odpowiedniej mimiki i gestów oraz rozpoznawania tego, co dzieje się w otaczających go osobach.
• Dziecko może teraz także werbalnie wyrazić emocje, które go poruszają. Opracowywane są również początkowe strategie przeciwdziałania lub regulowania niektórych emocji.

Promuj rozwój społeczno-emocjonalny:

Dlatego w późniejszym życiu dorosłym tak ważne jest to, jak dobrze jesteś wyszkolony społecznie i emocjonalnie Czy warto już od najmłodszych lat starać się o rozwój dziecka? wesprzeć finansowo:

• Kontakt z innymi ludźmi, początkowo najlepiej z osobami w podobnym wieku, poprawia umiejętności komunikacyjne i empatię.
• Twoje własne uczucia są ważne i słuszne! Jeśli nie zostaną one potraktowane poważnie i zostaną podjęte decyzje dotyczące dziecka, może rozwinąć się pewność siebie. Jeśli zawsze podejmuje się decyzje dotyczące dziecka lub bagatelizuje emocje, pokazuje się dziecku, że nie może ufać swoim uczuciom, ponieważ inni wiedzą lepiej.
• Wspólna zabawa, najlepiej odgrywanie ról, to dobry sposób na postawienie się w sytuacji innych. Możesz tu zamienić się rolami lub odtworzyć wizytę u pediatry. Zaletą gier RPG jest to, że można dowiedzieć się, jakie zasady obowiązują w społeczeństwie. Możesz przeżyć wszystkie emocje bez sankcji i zobaczyć konsekwencje, nie stając się to faktycznie niebezpieczne.

Dlatego zdecydowanie warto poświęcić czas na zabawę z dziećmi i wysłuchanie ich, jeśli chodzi o opisywanie uczuć i emocji.