Epigramy Goethego i Schillera

instagram viewer

W ostatnich latach życia Schillera Goethe i Schiller podzielili podstawowe estetyczne pytania epiki i Poezja dramatyczna dyskutowana i prawdopodobnie także poprzez namiętne dyskusje wspólnie do wielkich osiągnięć ożywiony. Twoje fraszki są dobrze znane.

Nawet wieki później możesz cofnąć się w czasie poprzez pisanie.
Nawet wieki później możesz cofnąć się w czasie poprzez pisanie.

To właśnie wyrażają epigramy

  • Znaczenie terminu epigram można wyprowadzić z języka greckiego: Epigramma oznacza napis. Pierwotne użycie słowa epigram jest znane jako określenie inskrypcji nagrobnych. Ale później tego słowa używano również do opisywania wierszy.
  • Przede wszystkim termin epigramat jest używany, gdy poeta lub pisarz próbował użyć epigramatu, aby wskazać pewne ludzkie zachowanie. Epigramy były, by tak rzec, poetycką i powściągliwą, a jednak między wierszami na wskroś otwartą i zrozumiałą, a nawet jasną możliwością krytyki. Za pomocą epigramatów poeta mógł oskarżyć inną osobę o określone zachowanie, nie ponosząc za to kary.

Budowa fraszki

  • Wiersz jest zwykle krótki i prosty. Przede wszystkim u określonej osoby określa się na przykład pewną cechę charakteru. Całość można też zachować ogólnie.
  • Więc nie zawsze musi to być konkretna osoba. Możliwe też, że poeta chce skrytykować pewien ogólny stan społeczny itp. albo chce poruszyć ludźmi. Dzieje się to nadal bez osądu. Następnie poeta komentuje to, co zostało napisane, aby zakończyć wiersz puentą.

Epigramy Goethego i Schillera

  • Goethe i Schiller dużo ze sobą współpracowali, chociaż od lat byli sobie obcy i właściwie się nie lubili. Schiller nawet raz opisał Goethego jako egoistę, który unieszczęśliwia ludzi. Niemniej jednak ich późniejsza współpraca zakończyła się sukcesem po ich dyskusji w 1794 roku. Byli przyjaciółmi aż do śmierci Schillera w 1805 roku.
  • Cztery gwiazdki Weimar Classic – tak to tłumaczysz

    Cztery gwiazdy klasycyzmu weimarskiego składają się z czterech wielkich poetów Goethego, ...

  • W „Godności człowieka” ze zbioru fraszek poetów Goethego i Schillera chodzi np. o to, że ludzie w biedzie nie polegają tylko na jedzeniu i domu czy Konieczność obejścia się bez domu, ale także utrata ludzkiej godności przez wszystkie te niedostatki.
  • Poeci wierzyli, że człowiek automatycznie odzyska tę godność, gdy tylko otrzyma jedzenie, schronienie i ubranie. Wyraża się to w ostatnim zdaniu „jeśli zakryłeś swoją nagość, godność się wyrzeka”.
  • Goethe i Schiller wyśmiewali się także z rewizji istniejących fraszek. Tak powstał na przykład epigram „Guter Rath”, w którym zamienili się słowami.

Jak pomocny jest ten artykuł?

click fraud protection