Dziecko nie chce iść do przedszkola

Jeśli dziecko nie chce iść do przedszkola, są powody

• Co roku w przedszkolach pojawiają się nowe dzieci nagrany. Dla nauczycieli placówek „integracja” „początkujących” zaczyna się od nowa. W zależności od składu grupy, więcej niż połowa nowych dzieci może zostać przyjęta do niektórych grup, a mniej niż połowa do innych. Dla odpowiedzialnego edukatora oznacza to poważne cięcia w jego pracy. Z grupy odchodzą sześciolatkowie, w wieku szkolnym „duzi”, którzy już się do tego przyzwyczaili, a przychodzą trzylatki, nieznani „mali”
  instagram viewer

• Nawet profesjonalni „pedagodzy” mają specyficzne cechy, które niezauważalnie reagują na zmiany. Czynniki takie jak B. Wieloletnie doświadczenie w tej samej placówce, wiek wychowawcy, zrównoważona, drażliwa lub napięta osobowość i dużo więcej wpływają na pracę w grupie przedszkolnej. Podczas gdy sześciolatek nauczył się osobowości odpowiedzialnego lidera grupy bez Akceptacja odniesienia do siebie jest czymś, czego „nowe” trzyletnie dziecko „nie czuje” najlepszymi „zmysłami” znajomy, rodzinny ".

• Rodzice, którzy od trzech lat opiekują się swoimi dziećmi w domu, cieszą się, że dziecko jest już na tyle duże, aby przedszkole iść. Nadzieja, że ​​Twoje dziecko nawiąże nowe kontakty społeczne i otrzyma nowe możliwości uczenia się, napotyka z trzylatkiem wciąż nieznany wymiar. Dziecko czuje, że pojawiają się „żądania”, których nie może ocenić. Czasami za upragnionym „początkiem przedszkola” stoi też presja, gdy np. rodzice B. potrzebują okresów bezdzietnych ze względów finansowych, aby móc wykonywać swoją pracę. W tym momencie dziecko odczuwa nieunikniony wymóg zmierzenia się z nieznaną sytuacją.

• Coraz bardziej budzące się osobowości trzylatków są bardzo różne. Rodzice będą wiedzieć, czy ich dziecko jest bardziej niespokojne, bardziej powściągliwe, odważniejsze, odważniejsze, bardziej rozważne, bardziej niezależne, czy też szukające pomocy. Daje to rodzicom przewagę nad wychowawcami. Pedagogiczna postawa wielu profesjonalnych pedagogów, że dzieci przestają płakać, gdy zaczynają przedszkole po odejściu rodziców, może być dla wielu prawdziwa. Ale nie ze wszystkimi. Pytanie więc, co zrobić, gdy dziecko nagle nie chce już chodzić do przedszkola od początku lub później, po tygodniach

Dziecko nie tylko chce się „stresować”

• Kiedy Twoje dziecko nauczy się komunikować, jak sobie radzi w określonych sytuacjach, również to zrobi. W przypadku trzylatka bardzo proste zdania mogą dawać wskazówki typu: „Nie chcę – zostać z mamą” lub „Nie chcę – zostać w domu”. W tym momencie może to być „lęk separacyjny” w stosunku do nieznanych osób lub działać w nieznanym środowisku, które wyczuwa dziecko. Wychowawcy i rodzice mogą się tego nauczyć w ciągu kilku dni. U niektórych dzieci ten pierwszy „lęk przed rozłąką” znika stosunkowo szybko, gdy tylko poczują, że zostali przyjęci przez przyjaznych, przyjaznych ludzi w nowym, pięknym otoczeniu


Gotowanie z dziećmi w przedszkolu – tak jest przyjazne dzieciom

Dzieci zazwyczaj uwielbiają wszelkiego rodzaju zajęcia, takie jak zabawa, gimnastyka, malowanie itp. …

• Dziecko zazwyczaj reaguje dość szczerze i odpowiedź może też brzmieć: „Nie chcę chodzić do przedszkola – to głupie”. Może być wiele powodów, dla których Twoje dziecko nazywa przedszkole „głupim”. Wątpliwe jest, czy trzyletnie dziecko dokładnie rozróżnia, kto lub co jest „głupi” w przedszkolu i w przedszkolu, ale twoje pytania o to, kto lub co jest „głupi” mogą zwrócić uwagę. Dziecko rozważy Twoje pytanie. Może skinąć głową na wszystkie oferowane odpowiedzi, takie jak: B. „czy są Gry głupie - czy krzesła? ”Niemniej jednak taki argument pytań i odpowiedzi sprawi, że twoje dziecko zacznie się zastanawiać, co dokładnie ma na myśli przez„ głupie ”. Równie dobrze może być tak, że dużo później będzie w stanie powiedzieć ci, co uważa za „głupie”. W każdym razie dziecko intuicyjnie wyczuwa, że ​​coś mu nie jest dobrze

Idź ścieżką razem z dzieckiem

• Jeśli Twoje dziecko nie chce iść do przedszkola, aby z nim porozmawiać, spróbuj znaleźć swój wewnętrzny spokój. Spróbuj dowiedzieć się, czy są to lęki przed separacją, czy problemy z integracją.

• Zaakceptuj odpowiedź dziecka i wyjaśnij z odpowiedzialnym liderem grupy, czy miały miejsce incydenty czy można się zgodzić na „czasy kompromisu” w kwestii krótszego wejścia do przedszkola Czasy pobytu.

• W przypadku problemów z integracją należy spróbować dowiedzieć się, czy Twoje dziecko ma problemy z kontaktem, kłótnie, lęki lub czy potrzebuje dłuższych okresów aklimatyzacji. Wyjaśnij z odpowiedzialnym edukatorem, jakie środki wsparcia możesz zaoferować z domu.

• Utrzymuj kontakt z dzieckiem, pokazując mu, że masz słuch na jego problemy, że nie może po prostu zostać w domu, ponieważ jest o wiele więcej do przeżycia niż tylko własne Żłobek. Poinstruuj swoje dziecko, które ma problemy (np. B. Spory z dziećmi) mogą zostać rozwiązane.