„Wizyta starszej pani”

Fabułę dramatu Dürrenmatta „Wizyta starszej pani” można podsumować w kilku zdaniach. Miliarderka Claire Zachanassian przybywa kilkadziesiąt lat później do jej teraz całkowicie podupadłego rodzinnego miasta Güllen i jest gotowa przekazać miastu miliard dolarów. Jednak jej stan jest taki, że Alfred Ill, jej niegdysiejszy kochanek, który ją zapłodnił i porzucił, zostanie zabity. ten fabuła jest pełen insynuacji Symbolika i elementy groteskowe.

Aluzje do śmierci

• Kiedy przybywa do Güllen, Claire Zachanassian przynosi ze sobą trumnę, więc tak naprawdę uroczysta i radosna procesja towarzysząca im do hotelu, kondukt żałobny bez zwłok równa się.
• Claire Zachanassian zadaje mieszkańcom wioski groteskowe pytania, które prowadzą do śmierci lub śmierci. Nawiązując do morderstwa. Pyta więc pastora, czy pocieszyłby skazanych na śmierć, a gimnastyczki, czy udusił kogoś swoimi silnymi mięśniami.
  instagram viewer
• W końcowej scenie Alfred III zostaje najwyraźniej zamordowany bez żadnego wpływu z zewnątrz. Wszyscy wieśniacy są teraz uzbrojeni, ale nie oddano żadnego strzału. Ill jest dosłownie okrążany i „miażdżony” przez tłum.

Małżonkowie „starej pani”

• Mówi, że żaden z małżonków nie miał Nazwy jest wywoływana, ale tylko z numerem, np. B. Małżonek VII. Imiona są tak nieistotne, że miliarder wymyśla imię dla każdego męża na podstawie jej sługa Boby rymuje - na tej podstawie, że jesteś służącym, a nie mężem na całe życie mieć. Jej małżonkowie VII - IX nazywają się Moby, Hoby i Zoby.


Dürrenmatt: Problemy teatralne – interpretacja przypowieści

W obszarze niemieckojęzycznym szwajcarski Friedrich Dürrenmatt był jednym z najważniejszych ...

• Biorąc pod uwagę zimne uczucie i kalkulację Claire Zachanassian, za pomocą której manipuluje mieszkańcami wioski w taki sposób, że sami Zapewnione od samego początku zwycięstwa, przezwiska, jakimi ją obdarzają małżonkowie, są wzorem bardziej groteski Nieszkodliwość. Nazywają ją „Mausi”, „Hopsi” i „Schatzi” – nazwy, których naiwność kontrastuje ze wszystkimi cechami miliardera.
• Claire Zachanassian jest więcej niż lekceważąca dla swojego męża. Zmienia mężów prawie co godzinę, czasami zmuszając ich do myślenia lub myślenia. nie myśleć. Ze względu na niemożność takiego zamówienia prośba ta jest jednym ze szczególnie groteskowych elementów tego dramatu. Ten element można znaleźć nawet w didaskaliach („On nie myśli”).

Groteskowy romans

Ponieważ Claire i Ill byli kiedyś kochankami, są sceny, które rozgrywają się tylko między nimi. Każda nuta romansu, jeśli w ogóle ma się pojawić, biorąc pod uwagę wątki, jest negowana przez różne groteskowe i absurdalne podteksty.

• W scenie otwierającej Ill schlebia miliarderowi, aby zebrać jak największą darowiznę dla miasta. Kiedy rozmawiają o dawnych czasach, szturmuje dłonią jej udo, ale cofa się z bólu, ponieważ jej noga jest tylko protezą i dotknął zawiasu. Nieco później klepie ją po ręce i twierdzi, że to ta sama fajna ręka, co wtedy. Jednak komentarz Claire również niszczy tę nutę romansu, oświecając go że to również tylko proteza, którą otrzymują po poważnym wypadku mieć.
• Na pierwszym śniadaniu Claire wraz z mężem VIII czyta listy swoich byłych mężów. Jako usprawiedliwienie twierdzi niewzruszona, że ​​robi to, aby nie stracić orientacji.
• Jedyną scenę, w której wyczuwa się pewien romans, niszczą też makabryczne, groteskowe elementy. Claire opowiada o ich dziecku, które jednak zamieszkało z nieznajomymi i zmarło po roku. Mówi też Illowi, że zbudowała mauzoleum dla dziecka na Capri i że zabierze tam jego trumnę po wizycie w Güllen, jakby to była romantyczna ucieczka.

Zachowanie mieszkańców wsi

• Początkowo burmistrz stanowczo odrzuca ofertę Claire, ale Ill zauważa w zachowaniach zakupowych swoich klientów i innych Wieśniacy, że wszyscy są coraz bardziej zadłużeni, a wraz z tym konieczność zabicia go, aby spłacić dług, wzrasta.
• Policjant Ill twierdzi, że będzie go chronił, ale jego zachowanie robi wszystko, co w jego mocy, aby zwiększyć prawdopodobieństwo morderstwa. Groteskowego charakteru sytuacji dodaje fakt, że pije piwo podczas bardziej niż poważnej rozmowy z przerażonym Chorym.
• U szczytu lęku III, kiedy zdaje sobie sprawę, że nawet jego własna rodzina jest już z jego Śmierć spekuluje, przyjeżdża prasa i fotografuje scenę, w której daje rzeźnikowi nową siekierę sprzedany. Osiągnięto szczyt hipokryzji i makabry.