Eksperymenty ze śniegiem i lodem w przedszkolu

Czego potrzebujesz:

• czarny papier
• Możliwie. Kamera
• Kostki lodu
• dwa drinki
• termometr
• butelka wody
• Plastikowa torba
• Skórka
• trochę słomy lub siana
• zamrażarka

Wreszcie śnieg w przedszkolu

Skorzystaj z okazji (co jest rzadkością w niektóre zimy), aby wydobyć ze śniegu niektóre osobliwości ze swoimi dziećmi w wieku przedszkolnym za pomocą eksperymentów:

• Płatki śniegu składają się z małych kryształków. Można to szczególnie ładnie zaobserwować, jeśli wrzucisz niektóre płatki na zimną, czarną tekturę. Astronom Kepler zajmował się już kryształami, a nawet napisał mały traktat. Ponieważ: każdy mały kryształ ma swoją historię i dlatego wygląda inaczej. Im dłuższa droga w powietrzu, tym większe płatki, ponieważ wzrost odbywa się głównie na krawędziach i rogach. Możesz także uchwycić część uwięzionych płatków za pomocą aparatu.
  instagram viewer
• Zrób śnieżki ze świeżo opadłego śniegu. Robiąc to, ściskasz i wbijasz garść śniegu w kulkę, która jest tak zwarta, jak to tylko możliwe. Działa to szczególnie dobrze, jeśli śnieg nie jest zbyt zimny, ponieważ części śniegu ślizgają się po sobie z łatwym tarciem; powierzchnia trochę się topi, a następnie ponownie zamarza. Lód wiąże śnieg. Jeśli jednak śnieg jest zbyt zimny (tj. bardzo puszysty), tarcie nie wystarczy, aby go stopić. Wszyscy znają problem: czasami, przy najlepszej woli na świecie, nie można uformować śnieżki.
• Śnieg jest biały. Ale dlaczego? Można by oczekiwać, że śnieg będzie przezroczysty jak lód lub woda. Jednak, jak pokazuje pierwszy eksperyment, śnieg składa się z małych kryształków połączonych ze sobą. Kierują one padające światło słoneczne prawie jak małe lustra we wszystkich kierunkach, a śnieg wydaje się biały. Czasami pokrywa śniegu nawet się błyszczy. Z tego samego powodu trzeszczy śnieg, gdy po nim przechodzisz. Ponieważ małe kryształki pękają, a uwięzione pęcherzyki powietrza są narażone na ciśnienie.

Eksperymenty z lodem - możliwe również latem

Możesz także przeprowadzać eksperymenty z lodem latem. Jedynym warunkiem jest to, że przedszkole Posiada komorę zamrażarki lub zamrażarki. Kostki lodu można również przynieść w izolowanym pojemniku (termos) do niektórych eksperymentów:

• Kostki lodu są szczególnie skuteczne w schładzaniu napojów latem. Większość z nich ma takie doświadczenie dzieci na pewno już zrobione. Ale dlaczego tak jest? Rozpocznij eksperyment chłodzenia w przedszkolu od dwóch równie ciepłych napojów. Do pierwszego napoju wsyp kostkę lodu, drugi wymieszaj z taką samą ilością zimnej wody (najlepiej około 0°C). Niech kostka lodu przynajmniej się rozpuści, zamieszaj i zmierz temperaturę obu napojów. W rzeczywistości napój lodowy jest znacznie chłodniejszy, ponieważ mała kostka potrzebuje energii, aby się stopić (w końcu trzeba zerwać mocne wiązania). I niestety tę energię musi oddać napój, który przy okazji stygnie.
• Lód jest wybuchowy. Wie o tym każdy, kto po prostu szybko włożył butelkę wina lub wina musującego do zamrażarki i zapomniał o tym. Ten eksperyment można również dobrze przeprowadzić w przedszkolu. Napełniasz małą butelkę wodą, dobrze ją zamykasz i wkładasz (na wszelki wypadek) do solidnej plastikowej torby. A potem trafia do zamrażarki. Następnego dnia lód rozerwał butelkę. Powodem jest nawiasem mówiąc, że woda rozszerza się, gdy zamarza (w przeciwieństwie do innych płynów). Cząsteczki wody potrzebują po prostu więcej miejsca, aby utworzyć lód. Dobry pomysł w przedszkolu jest tutaj: jeśli wszystkie dzieci trzymają się za ręce z wyciągniętymi ramionami, grupa również potrzebuje więcej miejsca. Nawiasem mówiąc, ten wzrost przestrzeni podczas tworzenia się lodu prowadzi również do pojawiania się szronu na ulicach.
• Lód pływa. To zjawisko, które można dobrze zademonstrować za pomocą kilku kostek lodu, jest również niezwykłe. Powodem tego jest również rozszerzanie się podczas zamrażania. I taka mała kostka lodu pokazuje też coś zupełnie innego: większość kostek znajduje się pod wodą - niebezpieczeństwo w przypadku gór lodowych.
• W ten ciekawy eksperyment trudno uwierzyć, ponieważ z lodu robi się tutaj ogień - pomysł, który nawiązuje do powieści Juliusza Verne'a „Lodowa pustynia”. Wszystko czego potrzebujesz to mała miska, w której można zamrozić lód w wypukłą soczewkę zbieżną. Alternatywnie, jak w powieści, można taką soczewkę wybić z bryły lodu i wypolerować ciepłą szmatką. Jeśli przytrzymasz tę lodową soczewkę pod światło słoneczne tak, aby jej promienie były skupione na suchej słomie lub sianie, w krótkim czasie zacznie się tam palić. Pojawiają się przynajmniej małe kłęby dymu.