WIDEO: Jak poprawnie cytujesz?

instagram viewer

Cytuj poprawnie i konsekwentnie

Oczywiście nie ma jednego prawidłowego sposobu postępowania, jeśli chodzi o formatowanie cytatów. Nawet na uniwersytecie wymagania w tym zakresie często różnią się w zależności od wydziału. Jednak ważne jest, aby używać tego samego formatowania cytatów i przypisów w całym tekście.

  • Cytat jest umieszczony w cudzysłowach podwójnych, cytat lub dosłowna mowa w cudzysłowie jest umieszczona w cudzysłowach pojedynczych. Pominięcia w cytacie zaznaczasz trzema punktami w nawiasach kwadratowych: […].
  • Możesz również użyć nawiasów kwadratowych, aby wskazać słowa i litery, które zostały wstawione lub zmienione w obrębie cytatu. Może to być konieczne, jeśli na przykład chcesz umieścić cytat w jednym z własnych zdań i musisz zmienić wielkość liter lub czas cytatu. Nie możesz jednak zrazić do siebie cytatu do tego stopnia, że ​​straci on swoje prawdziwe znaczenie.
  • Aby nie przyjąć cudzych błędów, obowiązuje następująca zasada: Zawsze cytuj z oryginalnego tekstu. W tekstach akademickich dotyczy to również tekstów obcojęzycznych. Nie cytuj tam tłumaczeń.
  • Czy oryginalny tekst jest w starym? ortografia, ortografia nie dopasowuj ich do swojej oferty.
    • Cytowanie ze scenariusza – krótkie wyjaśnienie zasad cytowania

    Niezależnie od tego, czy cytujesz ze scenariusza, czy innej pracy: masz ...

  • To samo dotyczy ewentualnych błędów ortograficznych w tekście oryginalnym. Można jednak dodać dodatek redakcyjny [sic] (łac. na „tak”, „naprawdę tak”), aby wyjaśnić czytelnikowi, że jesteś świadomy błędu i że przejąłeś go z oryginalnego tekstu.
  • Należy również stosować pisownię pogrubioną lub kursywą w oryginalnym tekście.
  • Znaki cudzysłowu są pomijane, jeśli kopiujesz cały akapit (zwykle cytaty z czterech wierszy) z tekstu. Następnie wciśnij cytat w lewo i ustaw go o jeden lub dwa rozmiary mniejsze niż reszta tekstu.
  • Jeżeli w wyjątkowych przypadkach nie można cytować z oryginalnego tekstu, a jedynie z literatury wtórnej, należy to zaznaczyć dopiskiem: „Cytat z… lub zacytowany po …".
  • Jeśli nie cytujesz tekstu bezpośrednio, a jedynie w sensie ogólnym, nadal musisz podać źródło dowodu. Następnie dodaj komentarz „Porównaj, ew. Por. „naprzód.
  • Jeżeli po źródle następuje kolejny cytat z tego samego tekstu, nie trzeba powtarzać przypisu w całości. Komentarz „Tamże. Or Tamże. z odpowiednim numerem strony.
  • To samo dotyczy odniesień, które już cytowałeś i szczegółowo udokumentowałeś w tekście. W tym przypadku nazwisko autora wystarczy jako przypis z dopiskiem „w określonym miejscu lub a.a. O. „z numerem strony.

Cytuj bibliografię i źródła internetowe

Każdy cytat bezpośredni lub pośredni należy uzasadnić odniesieniem do źródła. Możesz wstawić informacje o źródle jako krótki tytuł w bieżącym tekście lub dodać je jako numerowane przypisy na końcu strony lub tekstu. Jako krótki tytuł w tekście bieżącym wystarczy podać autora, rok wydania i stronę w nawiasie. Np.: (Assmann, 2006, s. 299). Dodaj pełne informacje o źródle do tekstu jako bibliografię. Jednak w przypisie bezpośrednio podajesz szczegółowe informacje o źródle. Zastosuj jako wskazówkę

  • W przypadku monografii lub powieści: imię i nazwisko autora, tytuł pracy, rok i miejsce wydania, numer strony. Np. Assmann, Aleida: przestrzenie pamięci. Formy i zmiany w pamięci kulturowej, Monachium 2006, s. 299.
  • Dla pojedynczych artykułów z antologii lub czasopism: Imię i nazwisko autora, tytuł artykułu, cytowany w: ewentualnie nazwisko i imię redaktora, tytuł antologii lub czasopisma, ewentualnie numer tomu, rok wydania i miejsce (w przypadku antologii), Strona. Przykładowy magazyn: Welzer, Harald: Ładnie zamazane. O boomie na powieści rodzinne i pokoleniowe, w: Mittelweg 36 nr 1 2004, s.53. Przykład antologii: Adorno, Theodor W.: Co to znaczy pogodzić się z przeszłością, w: ders.: Interwencje. Dziewięć modeli krytycznych, Frankfurt / Main 1963, 125-146.
  • W przypadku cytatów z Internetu należy również podać datę dostępu do źródła. Na przykład marzec, Ursula: Odkrywaj lub opowiadaj. Stephan Wackwitz i Simon Werle pokazują, jak różne mogą być dziś powieści familijne, w: DIE ZEIT No. 19/2003, http://images.zeit.de/text/2003/19/L-Wackwitz2fWerle (Dostęp 5 października 2007).

Referencje zawsze kończą się kropką. Są one ponownie wyszczególnione w wykazie źródeł na końcu tekstu.

click fraud protection