Rozróżnij jelenia i daniela

Rodzina jeleniowatych (Cervidae) to ssaki parzystokopytne, podobnie jak dzik. Ponieważ ich pazury są w język Myśliwi są określani jako muszle, te gatunki zwierzyny są również nazywane zwierzyną kopytną. Najczęstszymi gatunkami jeleni żyjącymi w niemieckich lasach są sarna mniejsza (Capreolus capreolus), daniel (Dama dama) i jeleń szlachetny (Cervus elaphus).

Daniele - typowe poroże łopaty i jasne plamki

Sarny, daniele i jelenie różnią się rodzajem poroża, który noszą samce. Sarna jest dobrze znana ze swoich krótkich poroży. U jelenia jest znacznie większy, au starszego jest kilkakrotnie rozgałęziony. Myśliwy mówi o dwunastoczłowieku, gdy ma dwanaście punktów. Te trofea można często zobaczyć.

Poroże daniela to poroże łopaty. U góry pokazuje również kilka szczebli. Jako poroże jest nieco mniejszy niż u jelenia szlachetnego.

Daniele są większe od sarny, ale mniejsze od jeleni. Zwierzęta ważą od 65 do 100 kilogramów, a jelenie do 30 kilogramów. Ich budowa jest podobna do jelenia szlachetnego, chociaż mają krótszą szyję i krótsze nogi.

Latem sierść na brzuchu i wewnętrznej stronie nóg jest zazwyczaj jasna, prawie biała, a na wierzchu czerwonawo-brązowa. Bezpośrednio na grzbiecie biegnie ciemny pasek, tzw. linia węgorza. Towarzyszą mu białe plamy po prawej i lewej stronie.

Futro danieli może być różne w zależności od występowania i osobnika. Zimą całe futro ciemnieje.

Nawet jeśli zniknął letni kolor, daniele nadal ma charakterystyczny wyróżnik: jest nim lustro. Dotyczy to tylnej części ud, czyli boku ogona. Obszar ten jest bardzo jasny nawet zimą. Ogon, stale poruszający się, jest wyraźnie widoczny. Ciemna linia włosów wyróżnia się również na ogonie i wokół lustra.

Jeleń szlachetny - majestatycznie duży

Największym gatunkiem zwierząt w lasach Niemiec jest jeleń szlachetny. Można znaleźć różne informacje o możliwej wadze jelenia, w zależności od źródła. Ważą od 100 do 300 kilogramów, przy czym główną rolę odgrywa wiek i pora roku. Średnio to 110 kilogramów. Samce są większe niż łanie.

Zewnętrznie wyraźnie wyróżniają się porośniętymi rogami samców. Kolor futra jest monochromatyczny brązowy lub szarobrązowy, w zależności od pory roku. Latem mieni się orzechowym brązem. Nogi jelenia są smukłe i długie, a szyja znacznie węższa i dłuższa niż u daniela.

Jeleń szlachetny jest mniej krępy. To eleganckie zwierzęta. Również u jelenia lustro jest jaśniejsze niż reszta futra. Kontrast nie jest jednak tak wyraźny jak u danieli.

Tylko młode cielęta mają białe plamki na sierści jelenia. Znikają u dorosłych zwierząt. Jesienią podczas rykowiska samce tworzą grzywę na szyi. Wtedy ich poroże jest w pełni wyrośnięte, a zwierzęta walczą o przywilej kojarzenia się z krowami. Po okresie godowym zimą zrzuca się poroże.

Te dwa rodzaje jeleni można łatwo rozróżnić na podstawie wymienionych cech. Daniele nie są tak płochliwe jak jelenie. Spędza również czas w krajobrazie przypominającym park. Ułatwia to zobaczenie go na wolności.

Kiedy gatunki łowne są chronione przed polowaniem przez ich zamknięte sezony, stają się mniej płochliwe. Kiedy w październiku i listopadzie rykowisko charakteryzuje ich zachowanie, tracą ostrożność i pozwalają na słyszenie i obserwowanie w lesie swoich rykowisk i zachowań.