Wanneer "welke" en wanneer "wat"?

In het Engels zijn er verschillende vraagwoorden die afhankelijk van de inhoud van de vraag of de mogelijke antwoorden anders worden gekozen. Deze staan ​​aan het begin van een zin of een bijzinconstructie die in de zin is ingevoegd. Dergelijke zinnen worden ook wel relatieve bijzinnen genoemd.

Wanneer relatieve clausules vormen met "welke"

Relatieve clausules lichten een situatie nader toe, geven aanvullende informatie en beperken daarmee ook een eerdere uitspraak. De bijzin legt uit wanneer de hoofdzin van toepassing is. De aanvullende informatie is echter niet altijd nodig en dat heeft invloed op wanneer je welk voornaamwoord gebruikt. Een voorbeeld is de zin "Mijn huis, dat een witte deur heeft, is erg mooi." (vertaald: "Mijn huis, dat een witte deur heeft, is erg mooi.").

• De toevoeging "die een witte deur heeft" is niet absoluut noodzakelijk, omdat de basisboodschap van de zin (dat het huis mooi is) begrijpelijk zou zijn, zelfs zonder dat de deur wordt genoemd.
• Soms is de invoeging belangrijk om de zin te begrijpen. In dit geval worden geen komma's gebruikt, bijvoorbeeld: "De schoenen die vuil zijn, moeten worden schoongemaakt." (Vertaald: "De schoenen die vuil zijn, moeten worden schoongemaakt.").
• Hier moet de luisteraar of lezer weten dat de schoenen vuil zijn, want alleen de vuile schoenen moeten ook schoongemaakt worden.


Gerapporteerde spraak - regels eenvoudig uitgelegd

De grammaticale uitdrukking voor indirecte rede is "Gerapporteerd ...

• Het voornaamwoord wordt vaak gebruikt wanneer er een invoeging is die niet absoluut noodzakelijk is voor het begrijpen van een zin, maar wel aanvullende informatie geeft.

Dit is echter niet altijd even duidelijk, dus "dat" wordt in de alledaagse taal vaak gebruikt terwijl het eigenlijk "welke" zou moeten zijn. "Wat" is daarentegen niet van toepassing op relatieve bijzinnen, omdat "wat" alleen als vraagwoord aan het begin van een vraag wordt gebruikt.

Wat dacht je van een keuze met veel opties?

Behalve dat het in een relatieve bijzin wordt gebruikt, kan het voornaamwoord ook worden gebruikt wanneer een object of ding in meer detail moet worden beschreven. Hierbij maak je onderscheid tussen wanneer er alternatieven zijn en hoeveel er zijn.

• Vaak zijn er maar een beperkt aantal opties, bijvoorbeeld als het gaat om de vraag "Welke auto moet er zijn?" gerepareerd - de blauwe of de groene?" groente? "). Dus hier is de keuze beperkt en in dit geval "welke" wordt gebruikt.
• Misschien is de auto in het voorbeeld echter niet meer te repareren en komt er op een gegeven moment een nieuwe aankoop. Dan zou je kunnen vragen: "Welke nieuwe auto moet ik kopen?" (vertaald: "Welke nieuwe auto moet ik kopen?").
• Bij een onbeperkte selectie is er geen duidelijke beperking, maar een groot aantal opties en dus "wat" wordt er gebruikt.
• Hier geldt echter ook dat de twee voornaamwoorden onderling uitwisselbaar en in veel gevallen synoniem zijn kan worden gebruikt, zelfs als het andere vraagwoord daadwerkelijk zou zijn gebruikt volgens de bovenstaande regel Moet worden. Als het niet om levenloze dingen gaat maar om mensen, dan kun je in plaats daarvan "wie" gebruiken, wat zich vertaalt als "wie".

Je ziet dus dat het gebruik van de twee vraagwoorden vaak willekeurig is. Maar er zijn bepaalde regels die u als richtlijn kunt gebruiken.