De kenmerken van het leven

Beweging - niet alleen in de traditionele zin

Beweging hoort bij het leven van mens en dier. Maar ook planten kunnen bewegen, zij het op een vaste plek. Dit is vooral merkbaar wanneer planten, bijvoorbeeld zonnebloemen, zich op de zon richten. Veranderingen in druk, de zogenaamde turgor, kunnen ervoor zorgen dat de bladeren en bloemen open en dicht gaan. Bekend is de teunisbloem, die binnen enkele seconden zijn bloemen opent. Zelfs eencellige organismen zoals bacteriën kunnen door kleine flagellen bewegen

Groei - cel voor cel

Een belangrijke taak van een levend wezen is groei. De twee cellen, die (in meercellige levende wezens) versmelten wanneer ze ontstaan, beginnen zich snel te vermenigvuldigen. Binnen een paar dagen bestaat het nieuwe levende wezen uit meer dan 100 cellen. De cel zelf kan ook groeien, zodat deze eigenschap ook geldt voor eencellige levende wezens.

Metabolisme - het kenmerk van een levend organisme

Dit teken van leven onderscheidt u van virussen. Deze hebben geen eigen stofwisseling, alleen die van de gastheercel. Het zijn dus geen levende wezens. Ook al verschillen dieren en planten hierin sterk, beide hebben een stofwisseling. Planten kunnen fotosynthetiseren. Ze produceren glucose en zuurstof uit koolstofdioxide en water. Dieren daarentegen gebruiken alleen het tegenovergestelde mechanisme: ademen. Deze en vele andere metabole routes, zoals vetverbranding, ureumcyclus en andere dingen, houden het lichaam in leven.

Voortplanting - de oorzaak van nieuw leven

De stijging zit in de biologie van elk levend wezen. Het is de reden waarom een ​​levend wezen op de lange termijn kan overleven. Ook hier zijn er verschillende vormen. Eencellige organismen vermenigvuldigen zich meestal door celdeling. Bepaalde bacteriën kunnen elke 20 minuten in omvang verdubbelen. Weer anderen kunnen zichzelf bevruchten, zoals sommige planten. Anderen hebben hulp nodig, zoals een bij die bestuiving doet.

Communicatie is alles - prikkelbaarheid

Levende wezens kunnen prikkels opnemen. Zo kunt u inspelen op omgevingsinvloeden. Bij mens en dier is dit natuurlijk gemakkelijk dankzij de bekende zintuigen. Maar planten nemen ook prikkels op, hoewel ze eigenlijk geen zenuwstelsel hebben. Een voorbeeld is de mimosa, die bij aanraking zijn bladeren oprolt. Maar de plant, die weet waar de zon is en zich daarop afstemt, bewijst ook zijn prikkelbaarheid als kenmerk van het leven.