Uher bandrecorders voor verzamelaars

Elk begin was moeilijk

Net als bij alle andere fabrikanten van bandrecorders waren de eerste apparaten nogal primitief. Natuurlijk waren ze mono en je kon zien dat de ontwikkeling in de jaren vijftig nog aan het begin stond.

• Toen de Uher 95K in 1955 op de markt kwam, was Grundig al marktleider. Bijzonder aan Uher was dat er eigenlijk alleen bandrecorders werden gemaakt. De concurrenten hadden ook radio's, enz.
• Met de Uher 734 in het begin van de jaren zestig waren er minstens stereo en drie bandsnelheden. In ruil daarvoor woog de met buizen uitgeruste "lading" maar liefst 16 kg - elk begin was moeilijk.

Tussen deze toestellen uit de begintijd en de klassiekers van Uher zaten een paar modellen die zeker op de amateur gericht waren, de Uher 702 t/m 724. Als u een verzamelaar bent, kunnen dit en de apparaten uit de begintijd interessant voor u zijn. Blijf anders bij de klassiekers.

De klassiekers: Variocord en Royal de Luxe

Hier begon Uher naar het professionele magazijn te loensen: de Variocord- en Royal de Luxe-modellen hadden een gegoten chassis en konden van bovenaf worden geopend. Echt servicevriendelijker waren de toestellen niet, althans niet in vergelijking met een Revox met insteekprintplaten.

• Waar de Variocord in de beleving van de consument een pure amateurmachine bleef, kon de Royal De Luxe in ieder geval scoren bij semi-professionals. Een beslissend voordeel van de twee modellen was de verwisselbare geluidskopdrager. Met vier snelheden en een half-track en een quarter-track tape head carrier ben je met een Uher Royal voor alle eventualiteiten uitgerust, zolang je maar kunt rondkomen met een haspeldiameter van 18.
• Fans van smalle films genoten van een ingebouwde synchronisatie-interface voor geluidsfilm in het tweebandproces. De bandspanningsvergelijkers waren onderdeel van een technisch wonder, omdat alles wat de machines konden doen met slechts één motor werd bereikt. Ter vergelijking: bij de Revox A77 waren het er drie.

Uher Report, het professionele draagbare apparaat

• Terwijl de stationaire apparaten in de professionele sector nauwelijks een kans maakten tegen Revox, waren de Uher Report-modellen vooral populair bij radioreporters. Een Sennheiser MD-421 als microfoon en een Uher-rapport waren min of meer de standaarduitrusting voor het opnemen van originele geluiden. Serieuze draagbare apparaten van andere fabrikanten waren alleen verkrijgbaar bij Nagra en Stellavox, maar waren vaak onbetaalbaar, zelfs voor professionals.
• Het Uher-rapport was bijna "onverwoestbaar" en werd ook in het leger gebruikt. De volgende cassette-apparaten CR-124, CR-128 en CR-240 zouden ondanks hun relatief zeer goede technische gegevens nooit de oude rapporten met hun 13 spoelen kunnen vervangen.

Uher zal Assman zijn - het einde spoedig

• Uher werd al in 1974 verkocht, aanvankelijk aan de firma Assman. Sindsdien zijn er veel dingen verkocht onder de naam Uher, wat u beschouwt als "Duits vakmanschap". In feite heeft het lot van andere grote hifi-merken uit Duitsland Uher al heel vroeg ingehaald: ze werden het verkoopmerk voor allerlei componenten, meestal uit het Verre Oosten.
• De toestellen hadden niet meer de charme die je aantreft op een Uher Royal de Luxe of een Uher Report.

Als je een gebruikte Royal de Luxe, Variocord of Report koopt, zorg er dan voor dat de apparaten goed onderhouden en in goede staat verkeren. Het vervangen van de bandkoppen is bij de Variocord en de Royal geen probleem dankzij de verwisselbare bandkopdragers, de elektronica kan worden gerepareerd en de meeste mechanische onderdelen kunnen nog worden aangeschaft. Als er echter een storing is in het bereik van de keuzeschakelaar, is dit bijna een knock-out-criterium: de schakelhendels aan de voorkant hebben niet alleen mechanische, maar ook elektrische schakelfuncties. Als je daar een insect zoekt, heb je sterke zenuwen nodig.