VIDEO: Leer de blauwe schalen
Over het algemeen kan worden gezegd dat van een bluestoonladder - een toonladder die veel wordt gebruikt in de blues - deze meestal gebaseerd is op de pentatonische toonladder en, in secties, ook op de majeurtoonladder. En het krijgt zijn speciale charme van de zogenaamde "blauwe tonen". Dergelijke tonen wijken af van de stemming van de toonladder die wordt gebruikt door "kleuren", zodat ze dissonant klinken in het geluidsspectrum - en daarom opvallend en vol spanning.
De pentatonische toonladder als basis voor een blauwe toonladder
- Zonder al te ver in de muziekgeschiedenis te gaan: de pentatonische toonladder wordt algemeen beschouwd als de oudste en meest bekende toonladder. Het bestaat uit vijf toonstappen en slechts kleine tertsen en grote seconden. Als je de structuur van zo'n toonladder wilt verduidelijken, denk dan aan een pianoklavier: The De structuur van de pentanonische toonladder komt overeen met de zwarte toetsen: groepen van twee en drie wisselen elkaar af zichzelf af.
- Afhankelijk van of ze met de derde of de tweede beginnen, verschillen pentatonische toonladders in die van hen Karakter: Een toonladder die begint met de derde klinkt meer als een majeur, een toonladder die begint met de tweede klinkt meer als een majeur Minderjarige.
- Een van de meest voorkomende blauwe toonladders komt van de pentatonische toonladder, die is gebaseerd op de c en begint met de kleine terts. Het is dus c-es-f-g-b-c en bestaat dus uit twee regelmatig gestructureerde intervalgroepen: c-es-f en gb-c zijn elk geconstrueerd als een kleine terts / grote secunde.
- Zo'n pentatonische toonladder heeft al een heel bijzondere, bijzondere tonaliteit. Maar nu komt de "blauwe noot", die een blauwe schaal de speciale kenmerken geeft, in het spel. Zet je er nog een in het midden tussen de reguliere intervalgroepen, dan heb je je "blauwe noot" en de heel bijzondere kleuring van het geluid.
Vooral voor beginners is spelen op zicht soms vermoeiend. Maar hoe …
- Maar zoals ik al zei: dit is slechts een van de opties van een typische toonladder die wordt gebruikt in blues- en jazzmuziek. Je kunt ook toonladders vinden op het gebied van de zogenaamde kerkmodi die op de een of andere manier verschijnen in blues en jazz - zonder hen daar zo worden genoemd of dat de muzikanten zich ervan bewust zijn dat dit "Kichentonarten" zijn, zoals de muziektheorie ze beschrijft en toegewezen.
Als je dit echt wilt leren
- Bovenal moet u uw gehoor goed trainen. Beginnend met theorie en gekoppeld aan regelmatige training, kun je leren onderscheid te maken tussen akkoorden en toonladders.
- Elke toonladder, ook een blauwe toonladder, heeft bepaalde kenmerken - en als je ernaar luistert en leert zingen, waar dan? Dan zul je op een gegeven moment kunnen onderscheiden wat voor soort toonladder je hoort. Eenvoudige mineur- en majeur-toonladders zijn nog steeds eenvoudig, maar er is niet alleen de pentatonische toonladder, maar nog veel meer verdere schalen.
- De reeds genoemde kerkmodes (modes), chromatische toonladders en hele toonladders, het onderscheid tussen melodische & harmonische mineur - er is veel om uit elkaar te houden - en als je gewoon voor de lol wilt bijhouden waar je het over hebt Vooral als jazz- of bluesprofessional (en semi-professional) kun je informatie uitwisselen als het gaat om het gebruik van bepaalde noten, toetsen, Weegschalen enz. in dit speciale soort muziek, lees dan een beetje met im Muziek nieuwsforum.
En hier ten laatste zult u zich bewust worden: het zijn niet alleen de namen, maar ook de oorsprong en afleiding van de meest uiteenlopende De gebruikte toonladders kunnen verschillend geïnterpreteerd worden, "de" blauwe toonladder bestaat niet echt, maar als je tenminste weet dat er een andere is "Blue Note" moet in een anders getemperde stemming van een melodie verschijnen om van "typische blues" te spreken, dan weet je het al een heleboel.
