Epigrammen van Goethe en Schiller

Dit is wat epigrammen uitdrukken

• De betekenis van de term epigram is ontleend aan het Grieks: Epigramma betekent de inscriptie. Het oorspronkelijke gebruik van het woord epigram staat bekend als een aanduiding voor grafinscripties. Maar later werd het woord ook gebruikt om gedichten te beschrijven.
• Bovenal wordt de term epigram gebruikt wanneer de dichter of schrijver heeft geprobeerd epigrammen te gebruiken om op bepaald menselijk gedrag te wijzen. Epigrammen waren als het ware een poëtische en gereserveerde en toch, tussen de regels door, door en door open en begrijpelijke, zelfs duidelijke, mogelijkheid tot kritiek. Door middel van epigrammen kon de dichter een ander van bepaald gedrag beschuldigen zonder daarvoor gestraft te worden.

De constructie van epigrammen

• Het gedicht is meestal kort en eenvoudig. Allereerst wordt bij een bepaalde persoon bijvoorbeeld een bepaalde karaktereigenschap bepaald. Het geheel kan ook algemeen worden gehouden.
• Het hoeft dus niet altijd een specifiek persoon te zijn. Het kan ook zijn dat de dichter kritiek wil hebben op een bepaalde algemene sociale toestand of iets dergelijks of mensen wil opschudden. Dit gebeurt nog steeds zonder oordeel. Vervolgens becommentarieert de dichter wat er is geschreven om het gedicht met een clou te eindigen.

De epigrammen van Goethe en Schiller

• Goethe en Schiller werkten veel samen, ook al waren ze jarenlang vreemden en mochten ze elkaar eigenlijk niet. Schiller beschreef Goethe zelfs ooit als een egoïst die mensen ongelukkig maakt. Niettemin was hun latere samenwerking succesvol na hun discussie in 1794. Ze waren vrienden tot de dood van Schiller in 1805.


De vier sterren van de Weimar Classic - zo leg je het uit

De vier sterren van het Weimar classicisme bestaan ​​uit de vier grote dichters Goethe, ...

• In de "Waardigheid van de mens" uit de verzameling epigrammen van de dichters Goethe en Schiller gaat het er bijvoorbeeld om dat mensen in armoede niet alleen afhankelijk zijn van voedsel en huis of Het zonder huis moeten doen, maar ook je menselijke waardigheid verliezen door al deze ontberingen.
• De dichters geloofden dat een persoon deze waardigheid automatisch zou herwinnen zodra ze voedsel, onderdak en kleding kregen. Dit komt tot uiting in de laatste zin "als je je naaktheid hebt bedekt, geeft de waardigheid zichzelf uit".
• Goethe en Schiller maakten ook grappen over het herzien van bestaande epigrammen. Zo ontstond bijvoorbeeld het epigram "Guter Rath", waarin ze woorden wisselden.