Toekomst met "hoefrol"

De hoefrol in medische zin

• Anatomisch gezien is de hoefrol opgebouwd uit verschillende structuren. Deze omvatten het hoefbeen, de slijmbeurs en het onderste deel van de diepe buigpees van het paard.
• De diepe buigpees, zoals de naam al doet vermoeden, buigt het been. Het begint bij het kistbeen. Daartoe moet het, van bovenaf komend, om de bocht over het hoefbeen heen lopen. Deze curve resp. Rolle geeft de hoefrol zijn naam.
• Als gevolg van dit verloop oefent de diepe buigpees veel druk en spanning uit op het hoefbeen wanneer het been van het paard wordt bewogen. De slijmbeurs van het hoefbeen fungeert als opvulling, zodat de pees niet direct op het bot inwerkt.
  instagram viewer

Het hoefrolsyndroom bij paarden

• Elk gezond paard heeft dus een hoefrol in elk van zijn hoeven. Als er een probleem is in een of meer van de onderdelen van de hoefrol, wordt de functie van de gehele constructie verstoord. Er ontwikkelt zich een pathologische aandoening, die wordt aangeduid als hoof roll-syndroom of podotrochlose. In de omgangstaal van ruiters wordt de term "hoefrollersyndroom" vaak afgekort tot de term "hoefroller".
• Het hoefrolsyndroom is meestal gebaseerd op een ontsteking van de pees of slijmbeurs of op degeneratieve processen zoals de afbraak van het hoefbeen. Onder het hoefrolsyndroom worden symptomen samengevat die op zeer verschillende oorzaken kunnen berusten.


Paardrijden met een schop? - Zo doe je het

Een kreupelheid die optreedt aan het begin van het rijden, die na een tijdje verdwijnt, ...

• Veel verschillende factoren kunnen bijdragen aan de ziekte. De vorm van de hoef en het beslag kunnen een rol spelen. Smalle en kleine hoeven lopen meer risico. Lange hoeven met platte hakken hebben ook een negatief effect. Als het natuurlijke hoefmechanisme wordt verstoord door geforceerde hoeven of verkeerd beslaan, kan dit ook de oorzaak zijn van het hoefrolsyndroom.
• Directe druk kan ook een schadelijk effect hebben. Verhoogde druk heeft bijvoorbeeld een meer overbouwd effect op de voorhoeven paarden. Dat rijden heeft ook een grote impact. Springen, steil bergafwaarts rijden, galopperen op harde en oneffen paden of "vooruitrijden" heeft een negatief effect. Dit verklaart ook waarom in de meeste gevallen de voorhoeven door de ziekte worden aangetast.
• Overgewicht van de paarden of permanent in een kleine box staan ​​zijn negatieve factoren. Het is bewezen dat genetica ook een rol speelt bij de vatbaarheid voor ziekten.

Betekenis voor de toekomst van het paard

• Het belang van het hoefrolsyndroom voor de toekomst van een paard hangt af van een aantal factoren. Allereerst hangt het er ook van af welke van de structuren van de hoefrol ziek is en hoe lang deze ziekte al bestaat. Een vroegtijdig herkende ontsteking van de slijmbeitel of de pees kan worden genezen door rustig aan te doen. Ontleding van het hoefbeen daarentegen kan niet worden genezen.
• De kreupelheid werd zeer vroeg herkend en er zijn geen afbraakprocessen op het bot op de röntgenfoto zichtbaar is, dan kan worden geprobeerd het paard enkele maanden op de wei te zetten en niet rijden. Nadat de ontsteking is genezen, kan deze zorgvuldig worden getraind. In de toekomst moet het paard echter voorzichtig worden gestrest, zodat de ziekte niet terugkeert. Vooral springen en snel rijden op harde en oneffen oppervlakken moet worden vermeden of op zijn minst worden verminderd.
• Als de röntgenfoto's al ontbindingsprocessen van het hoefbeen laten zien, dan kan men alleen proberen deze niet verder te verergeren. Afhankelijk van hoe sterk de verandering is, kan het paard in de toekomst nog steeds normaal bereden worden of alleen bij een stap worden verplaatst. Soms zijn er ook duidelijke verschillen tussen de bevindingen op röntgenfoto's en kreupelheid. Sommige paarden met botafwijkingen verlammen niet. Deze paarden moeten echter alleen voorzichtig worden bereden, zodat de veranderingen niet intensiveren.
• Het hoefijzer moet in de toekomst worden aangepast. In het acute stadium van de ziekte zijn hoefijzers die de hoef naar de hiel brengen gunstig. Het paard kan gemakkelijk rollen en dit ontlast de hoefrol. Het helemaal vermijden van hoefijzers in combinatie met klauwbekappen waardoor ze gemakkelijk kunnen afrollen, wordt ook vaak aanbevolen. Lange tenen moeten bijvoorbeeld geleidelijk worden ingekort.
• Als de veranderingen aan het bot te ernstig zijn en het paard ondanks alle behandelingen niet meer pijnloos kan lopen, is de laatste optie een zenuwincisie. Dit neemt de pijn volledig weg, maar gaat gepaard met grote nadelen. Het paard heeft geen gevoel meer in zijn voeten. Snel rijden of springen moet daarom worden vermeden omdat dit levensbedreigend kan zijn. Daarnaast kan de pees scheuren als de belasting te hoog is. Een zenuwsnede is met name aan te raden als u uw paard een pijnvrije toekomst op de wei wilt geven.
• Vanwege de erfelijke component mogen aangetaste paarden in geen geval worden gefokt. Bovendien zou dracht door het toegenomen lichaamsgewicht de hoefrol belasten.