Osmose poging met een ei

Osmose duidelijk uitgelegd - experimenteer met een ei

1. Voor het osmose-experiment met één ei worden eerst twee rauwe kippeneieren in een heel smal glas gevuld met huishoudazijn gedaan. Slechts de helft van de eieren moet bedekt zijn met azijn. De andere helft wordt ter bescherming ingesmeerd met vaseline.
2. Nu kan het schilproces van de schil worden waargenomen, dat wordt uitgevoerd met behulp van de azijn. De schaal wordt ontleed met de vorming van gas.
3. Nadat de schaal is afgebroken, wordt een van de eieren in gedemineraliseerd water geplaatst, terwijl het andere ei wordt gebaad in een geconcentreerde zoutoplossing.
4. De volgende dag zijn er duidelijke veranderingen in de eieren; de blootgestelde helft van het ei dat in het gedemineraliseerd water ligt, lijkt opgeblazen, terwijl de andere helft dunner lijkt te zijn.

Osmose poging - achtergrond

• Het osmose-experiment met het ei is eenvoudig te verklaren.


Kersen in het water barsten - wat is de oorzaak?

Is het je ooit opgevallen dat kersen knappen als je ze lang laat staan...

• De eieren zijn omgeven door een dunne huid die als een barrière fungeert. Suiker en eiwitten, vitale stoffen voor het ei, kunnen niet door deze huid heen, maar water en lucht kunnen wel diffunderen.
• Het water streeft ernaar te stromen waar zich opgeloste stoffen in hoge concentratie bevinden, die het kan verdunnen.
• Het water dat zich in het ei bevindt, stroomt dus in de richting van het sterk geconcentreerde zoutzuur, omdat de concentratie aan opgeloste stoffen daar hoger is dan in het ei. Door het verlies van water zakt het ei een beetje in.
• Gedemineraliseerd water bevat geen opgeloste stoffen meer. Hierdoor stroomt de vloeistof in het betreffende ei. Dit bouwt druk op waardoor het ei uitzet; dit staat bekend als osmotische druk.