"Ιφιγένεια στον Ταύρο": ανθρωπιά
Το δράμα "Iphigenie auf Tauris", γραμμένο από τον Johann Wolfgang von Goethe το 1787, αντικατοπτρίζει το ιδανικό της ανθρωπότητας στη γερμανική κλασική μουσική. Η κλασική εποχή χαρακτηριζόταν από ανθρωπιά, αρμονία και ανεκτικότητα, που θα έπρεπε να είναι στο προσκήνιο αυτή τη στιγμή.
Ιφιγένεια στον Ταύρο - περιεχόμενο του δράματος
- Η θεά Νταϊάνα γλίτωσε την Ιφιγένεια από το θάνατο και την έκανε υπηρέτρια του ναού στον Ταύρο. Η Ιφιγένεια υπηρετεί εκεί τον βασιλιά Θόα. Με την καθιέρωσή του, αυτό απομακρύνθηκε από το έθιμο της ανθρωποθυσίας.
- Παρά την οικογενειακή σχέση με τον Thoas, η Ιφιγένεια αισθάνεται συχνά μοναξιά. Έχει νοσταλγήσει. Είναι επίσης προς το συμφέρον του Thoas να πάρει τη νεαρή γυναίκα για γυναίκα του. Δεδομένου ότι δεν ανταποδίδει αυτό το ενδιαφέρον, ο βασιλιάς, από θυμό για αυτήν την απογοήτευση, θέλει να επαναφέρει την ανθρωποθυσία.
- Στην απελπισία της νεαρής Ιφιγένειας, εμφανίζονται στο νησί ο Ορέστης και οι Πυλάδες. Ο Ορέστης είναι αδελφός τους και συνοδεύεται από την Πυλάδες, η οποία είναι στενή φίλη του Ορέστη.
- Αναπτύσσεται μια ηθική σύγκρουση: Αν η Ιφιγένεια εγκαταλείψει το νησί και έτσι τους προδώσει Ο Θόας και οι υπηρέτες του μπορεί να σε επιστρέψουν σπίτι, αλλά ντροπή τους Οικογένεια. Επιπλέον, η πρακτική της ανθρωποθυσίας θα συνεχιζόταν. Εάν αρνηθεί αυτό το ψέμα, η Ιφιγένεια θα έπρεπε να μείνει στο νησί και να ζήσει χωρίς τον αδερφό της.
- Στο τέλος του δράματος του Γκαίτε, η Ιφιγένεια αποφασίζει υπέρ της αλήθειας. Ακολουθεί ό, τι της διατάζει η ψυχή της. Της επιτρέπεται να επιστρέψει σπίτι, ο Ορέστης και οι Πυλάδες γλιτώνονται. Λόγω της αλήθειας που αποκάλυψε, η Thoas είναι επίσης πεπεισμένη ότι δεν θα συνεχίσει την ανθρωποθυσία.
Εισαγωγή στην Ιφιγένεια στον Ταύρη - Ανάλυση Δράματος
Το «Iphigenie auf Tauris» είναι έργο του Johann Wolfgang Goethe. Σε περίπτωση που έχετε ένα ...
Η ιδέα της ανθρωπότητας στο δράμα του Γκαίτε
Το "Iphigenie auf Tauris" αντικατοπτρίζει την ιδέα του ιδανικού της ανθρωπότητας από την κλασική εποχή.
- Το γεγονός ότι η Ιφιγένεια ακούει αυτό που υπάρχει και έτσι αντιμετωπίζει τη δύσκολη κατάσταση φέρνει πιο κοντά το ιδανικό της ανθρωπότητας. Ως αποτέλεσμα, γίνεται σαφές ότι κάθε άτομο πρέπει να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του και να εμπιστευτεί τους ανθρώπους, όχι μόνο τους θεούς.
- Η ανθρωποθυσία καταργείται με τη χρήση της Ιφιγένειας. Δεν είναι το ιδανικό τους να πάρουν τη ζωή ενός ατόμου από το χέρι του. Είναι ειλικρινής και ειλικρινής, επίσης όταν πρόκειται να λύσει τη σύγκρουσή της. Η ανθρωπότητα γίνεται σαφής μέσα από αυτή τη δράση.
- Επιπλέον, η Ιφιγένεια είναι ένα ανθρώπινο και λογικό άτομο. Δείχνει ηθικό μεγαλείο σε μια κρίση και δεν εμφανίζεται πάντα ως ηρωίδα του δράματος. Είναι ανθρώπινη στο ότι ακούει την καρδιά σου και είναι πάντα άθεη.
Πόσο χρήσιμο σας φαίνεται αυτό το άρθρο;
