ΒΙΝΤΕΟ: F = m x g

Βαρύτητα - αυτό σημαίνει

• Μάζες (ή πιο απλά: σώμα αντι. Αντικείμενα) προσελκύουν το ένα το άλλο. Ο διάσημος φυσικός Ισαάκ Νεύτων ανακάλυψε αυτή τη βασική αρχή και εξήγησε έτσι την κίνηση των πλανητών γύρω από τον ήλιο. Ωστόσο, γιατί οι μάζες το κάνουν αυτό, δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη ως την τελευταία λεπτομέρεια.
• Η υποκείμενη δύναμη ονομάζεται βαρυτική δύναμη.
• Η γη με τη μεγάλη της μάζα προσελκύει επίσης αντικείμενα, αλλιώς τίποτα δεν θα έπεφτε στο έδαφος μόλις το αφήσετε. Και τα αντικείμενα δεν θα χαλούσαν ελαστικά υφάσματα αν ήταν ξαπλωμένα πάνω τους.
• Αντίθετα, φυσικά, η γη έλκεται επίσης από ένα αντικείμενο · αν η γη ήταν ελαφρύτερη, αυτό θα μπορούσε να προσδιοριστεί με μια μικρή μετατόπιση.

F = m x g - έτσι καταλαβαίνετε τον τύπο

• Ωστόσο, για να υπολογίσετε τη βαρυτική έλξη που ασκεί η γη σε αντικείμενα, δεν χρειάζεστε το (περίπλοκο) Ο νόμος της βαρύτητας του Νεύτωνα, στον οποίο η μάζα της γης, η απόσταση από το αντικείμενο και η σταθερά της βαρύτητας περιστατικό.


Στη φυσική, πεζά "g" - μια εξήγηση της επιτάχυνσης λόγω της βαρύτητας

instagram viewer

Το μικρό "g" έχει σταθερή σημασία στη φυσική (εκτός από τη μονάδα "gram") ...

• Στην περίπτωση της γης, αυτές οι (σταθερές) ποσότητες μπορούν να μειωθούν σε έναν απλό συντελεστή, την επιτάχυνση λόγω βαρύτητας g.
• Η δύναμη της βαρύτητας F (στη μονάδα Newton (N)) εξαρτάται μόνο από τη μάζα m του σώματος (στην καθημερινή ζωή γνωστό ως βάρος σε κιλά) και η επιτάχυνση λόγω βαρύτητας g, η οποία στη γη (κατά μέσο όρο) g = 9,81 m / s² ανέρχεται σε. Απλώς υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τον τύπο F = m x g.
• Ένα ρολό πρωινού (με βάρος m = 45 g) προσελκύεται στη γη με δύναμη F = 0,045 kg x 9,81 m / s² = 0,44 Ν. Αλλά αυτό δεν είναι πολύ!
• Στα βιβλία φυσικής, η δύναμη της βαρύτητας ονομάζεται συχνά βάρος και συντομεύεται με "G". Ωστόσο, τα σώματα έχουν επίσης μια δύναμη βάρους στο φεγγάρι που είναι πολύ μικρότερη.

Παρεμπιπτόντως: Η επιτάχυνση λόγω βαρύτητας και έτσι η δύναμη της βαρύτητας ποικίλλουν ελαφρώς στην επιφάνεια της γης. Για παράδειγμα, λόγω της ισοπέδωσης στους πόλους, είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από ό, τι στον ισημερινό. Οι παρατυπίες στη δομή του εδάφους αντικατοπτρίζονται επίσης σε μια μικρή παραλλαγή.