Ο σουρεαλισμός στη ζωγραφική
Ο υπερρεαλισμός προέρχεται από τον ρεαλισμό και περιγράφει εξωπραγματικές και ονειρικές αναπαραστάσεις μέσα στη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες, ιδιαίτερα τη ζωγραφική. Αυτά μπορούν επίσης να επιτευχθούν και να εφαρμοστούν μέσω καταστάσεων που μοιάζουν με θόρυβο ή σβήνοντας το λογικό. Τέτοια έργα τέχνης είναι συχνά πολύ εύκολο να αναγνωριστούν από κάποια χαρακτηριστικά.
Η προέλευση του σουρεαλισμού
- Ο σουρεαλισμός εμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα Αιώνα και βρίσκει την καταγωγή του στο Παρίσι. Μια αρχή μπορεί να καθοριστεί στη διαδοχή του Ντανταϊσμού γύρω στο 1920. Η παρωδία των καλλιτεχνικών κανόνων που παρουσιάστηκαν εκεί επεκτάθηκε έτσι ώστε να περιλαμβάνει παράλογες συνδέσεις, τις μη αντιληπτές και, γενικά, το παράλογο.
- Στοιχεία έκπληξης, περίεργων και ακατάλληλων αστερισμών καθώς και παραμορφωμένων μορφών εισέβαλαν σε αυτό το νέο στυλ. Αυτά ερμηνεύονταν συνήθως από τους καλλιτέχνες ως έκφραση της δικής τους πνευματικής φιλοσοφίας και καθένα ως μοναδικό έργο.
- Το τέλος αυτής της εποχής δεν μπορεί να αποδειχθεί χωρίς αμφιβολία. Ωστόσο, μπορεί να υποτεθεί ότι στην περίοδο από το 1945 έως το 1966, με τον θάνατο του Αντρέ Μπρετόν, ο κλασικός σουρεαλισμός έφτασε στο τέλος του και πέρασε σε άλλες μορφές.
Σφραγίδες στη ζωγραφική
- Μέσα στη ζωγραφική υπάρχουν σχετικά ξεκάθαρα χαρακτηριστικά για την αναγνώριση μιας σουρεαλιστικής εικόνας. Άρα τα κύρια μοτίβα είναι το z. ΣΙ. πολύ καθαρά σχεδιασμένα και σαφώς διαφοροποιημένα το ένα από το άλλο σε σχήμα και χρώμα. Αυτό μπορεί να γίνει σε αντίθεση με το περιβάλλον, που είναι π.χ. ΣΙ. εκφράζεται σε ατέλειωτους ορίζοντες ή περίεργους θολούς κόσμους.
- Στη ζωγραφική, ωστόσο, θα διαπιστώσετε γρήγορα ότι ακριβώς αυτά τα μοτίβα δεν ταιριάζουν μεταξύ τους. Αντ 'αυτού, δημιουργούν ακόμη και μια αντίθεση μεταξύ τους που όχι μόνο αποξενώνει την εικόνα, αλλά την κάνει να φαίνεται ενοχλητική. Επειδή ακριβώς αυτή η έλλειψη αντιστοιχίας μεταξύ πραγματικότητας και αναπαράστασης απαιτεί κάποια φαντασία.
- Αυτές οι εικόνες δεν μπορούν να εξηγηθούν ορθολογικά. Εξαρτάται πάντα από την ατομική ψυχική ζωή του καλλιτέχνη.
- Παραδείγματα τέτοιων μη ρεαλιστικών ονειρικών κόσμων είναι οι συντήξεις ανθρώπου-μηχανής ή τα έργα του Salvadore Dali, ο οποίος πέτυχε τη φήμη με τα λιωμένα ρολόγια του.
- Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι οι πίνακες εκείνης της εποχής δημιουργήθηκαν από τη "ζωγραφική ταχύτητας", δηλαδή το γρήγορο σχέδιο. Αυτό εξασφάλισε ότι ο καλλιτέχνης έπρεπε να σκεφτεί όσο το δυνατόν λιγότερο ενώ εργαζόταν και ήταν σε θέση να επιδοθεί στην «μέθη».
Αποξένωση στην τέχνη - έτσι μπορείτε να δημιουργήσετε σουρεαλιστικές εικόνες
Ειδικά στον υπερρεαλισμό, την αποξένωση αυτού που αντιπροσωπεύεται στην τέχνη ...
Πόσο χρήσιμο σας φαίνεται αυτό το άρθρο;
