Όχι επιμέλεια, αλλά διατροφή
Όσον αφορά τα παιδιά, η ευημερία τους είναι υψίστης σημασίας. Όλα τα άλλα έρχονται μετά από αυτό. Αυτό θα πρέπει επίσης να είναι σχετικό εάν δεν έχετε επιμέλεια, αλλά εξακολουθείτε να πληρώνετε συντήρηση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο νέος κανονισμός της πατρικής φροντίδας για τους ανύπανδρους πατέρες προσφέρει μια νέα προοπτική. Ως πατέρας και μητέρα, πρέπει να είστε ενημερωμένοι.
Στις 19 Μαΐου 2013 τέθηκε σε ισχύ ο νόμος που μεταρρυθμίζει τη γονική μέριμνα για γονείς που δεν είναι παντρεμένοι μεταξύ τους. Εάν εσείς ως πατέρας επωφεληθείτε από αυτόν τον κανονισμό, είναι αυτονόητο ότι παίρνετε την υποχρέωση διατροφής σας ακόμα πιο σοβαρά. Ως μητέρα του παιδιού, θα πρέπει επίσης να δείτε τους νέους κανονισμούς ως ευκαιρία.
Το συμφέρον του παιδιού απαιτεί κοινή επιμέλεια
- Οι ανύπαντροι πατέρες δεν είχαν επιμέλεια. Η μητέρα είχε την αποκλειστική επιμέλεια. Ο πατέρας δεν μπορούσε να λάβει την επιμέλεια παρά τη θέληση της μητέρας. Με τη νέα ρύθμιση ενισχύθηκε το δικαίωμα του βιολογικού πατέρα.
- Είναι αλήθεια ότι η μητέρα έχει την αποκλειστική επιμέλεια του παιδιού κατά τη γέννηση. Στο μέλλον, ο πατέρας μπορεί να αρνηθεί τη συμμετοχή στην κράτηση μόνο εάν υπάρχουν σοβαροί λόγοι για το αντίθετο. Αυτά πρέπει να θέσουν σε κίνδυνο την ευημερία του παιδιού (αλκοολισμός, τοξικομανία, παραβατικότητα). Ο νομοθέτης υποθέτει ότι είναι προς το συμφέρον του παιδιού εάν και οι δύο γονείς ασκούν κοινή επιμέλεια.
- Τα δικαιώματα πρόσβασης του πατέρα βελτιώθηκαν επίσης. Παλαιότερα απαιτούνταν να υπάρχει στενή προσωπική σχέση με το παιδί. Τώρα εξαρτάται μόνο από το αν ο βιολογικός πατέρας δείχνει με τη συμπεριφορά του ότι θέλει να αναλάβει την ευθύνη για το παιδί του και ότι η αλληλεπίδραση εξυπηρετεί το καλύτερο συμφέρον του παιδιού. Αυτός ο κανονισμός είναι λογικός, καθώς μόνο τότε μπορεί να προκύψει μια προσωπική σύνδεση. Χωρίς επαφή δεν μπορεί να υπάρξει σχέση συγκέντρωση.
Όσοι πληρώνουν συντήρηση θέλουν να βοηθήσουν στην εκπαίδευση και τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων
- Ως αποτέλεσμα αυτών των πτυχών, η κατανόηση της υποχρέωσης συντήρησης αλλάζει επίσης. Ο πατέρας που πρέπει να πληρώσει συντήρηση για το παιδί του είναι πιο πρόθυμος να το κάνει εάν έχει δικαιώματα επιμέλειας και πρόσβασης. Στο παρελθόν, ήταν εύλογα υποστηριζόμενο ότι η υποχρέωση διατροφής δικαιολογούσε τουλάχιστον ένα δικαίωμα πρόσβασης. Οι πατέρες έβλεπαν τον εαυτό τους μόνο ως πράκτορες πληρωμών. Επέκριναν το γεγονός ότι η μητέρα έλαβε χρήματα για το παιδί τους, αλλά αρνήθηκε στον πατέρα το δικαίωμα να επικοινωνήσει και να φροντίσει.
- Η απόκτηση ενός παιδιού μαζί πρέπει να εκληφθεί ως κοινή υποχρέωση. Οι πατέρες και οι μητέρες είναι εξίσου υπεύθυνοι. Τελικά, είναι πάντα για το συμφέρον του παιδιού. Κάθε καυγάς που εσείς, ως πατέρας ή μητέρα, υποκινείτε με τον άλλο γονέα, πραγματοποιείται στην πλάτη του παιδιού. Ομολογουμένως, η κοινή επιμέλεια γονέων που δεν ζουν μαζί απαιτεί υψηλό βαθμό προθυμίας συμβιβασμού. Θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι δεν είναι το προσωπικό σας ενδιαφέρον που είναι στο προσκήνιο, αλλά η ευημερία του παιδιού σας.
Η αποκλειστική επιμέλεια και η πρόσβαση στους ανύπαντρους γονείς είναι η ...
Δεν έχετε δικαίωμα να αρνηθείτε την πρόσβαση στο παιδί σας
- Και οι δύο γονείς θα πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη ότι το παιδί έχει το δικαίωμα να επικοινωνήσει και με τους δύο γονείς (Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο 1 BvR 1620/04). Εάν εξυπηρετεί το καλύτερο συμφέρον του παιδιού, θεωρητικά μπορείτε επίσης να είστε υποχρεωμένοι να ασχοληθείτε με το παιδί σας. Στην πράξη, ένα δικαίωμα πρόσβασης που επιβάλλεται μέσω εξαναγκασμού δεν είναι φυσικά απαραίτητα επωφελές.
- Θα πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη ότι η φύση προφανώς την καθόρισε γενετικά για τους ανθρώπους αργά ή γρήγορα ένιωσαν την επιθυμία να έρθουν σε επαφή με τον βιολογικό, άγνωστο μέχρι τότε γονέα τους να καταγράψει. Η επιθυμία να ανακαλύψει κανείς τις ρίζες του είναι συχνά ασταμάτητη. Το πολύ πιθανό συναισθηματικό σας κίνητρο να αρνηθείτε στο παιδί αυτή την επιθυμία δεν πρέπει να αποτελεί κριτήριο απόφασης.
Τα παιδιά είναι το μέλλον. Αν δεν ερμηνεύσετε αυτές τις λέξεις ως κλισέ, θα πρέπει να προσφέρετε στο παιδί σας την ευκαιρία να μεγαλώσει με δύο γονείς. Άλλωστε, έτσι το ήθελε η φύση. Τα παιδιά χρειάζονται τη μητέρα τους εξίσου με τον πατέρα τους. Ελλείψει γονέα, ένα παιδί θα αναπτυχθεί με μια συναισθηματική υποθήκη που θα μείνει μαζί του για μια ζωή.
